De spookbomen van
ei tï Zanci s t, r a a t
Ineens waren ze er die spookbomen.
Ia hun ontdekking op 29 mei 1989
stond de telefoon een paar dagen
roodgloeiend. In de regionale dag
bladen en zelfs in een landelijk
dagblad verschenen artikels over
deze merkwaardige bomen. Enkele
dagen later waren de bomen te zien
in het jeugdjournaal op TV. Deze
publiciteit bracht een hele stroom
nieuwsgierige mensen op gang. In
de dagen dat we deze aantasting in
kaart brachten stopte er gemiddeld
meer dan één auto met belangstel
lenden per minuut. Honderden men
sen namen de gelegnheid waar om
deze bomen eens nader te bekijken.
Het was dan ook een spectaculair
gezicht, de vele tot 20 meter hoge
wilgen die geheel of gedeeltelijk
ingesponnen waren. Zoiets doet
nogal sprookjesachtig aan en prik
kelt de fantasie.
De wilgenspinselmot Yponomeuta ro-
rella is verantwoordelijk voor dit
soort kreaties. Het is een mooi
motje, wit met zwarte stipjes, De
rupsen mot zijn vaak talrijk en
kunnen ip korte tijd een volwassen
wilg geheel kaalvreten. Behalve
dat er in dat jaar een mindere
groei optreedt levert dit verder
meestal geen blijvende schade voor
de boom op. De wilgespinsel mot
wordt, net als enkele andere soor
ten, in Nederland de laatste jaren
algemener.
Ontwikkeling aantasting
Toen de pas uitgekomen rupsjes uit
de nesten kropen waren ze nog
klein en onopvallend. Naarmate ze
groeiden produceerden ze steeds
grotere hoeveelheden spinsel. Toen
de rupsen hun grootste omvang had
den bereikt, verplaatsten velen
zich naar de stamvoet om zich daar
te verpoppen. Op het moment dat de
spinselproductie het grootst is
komt deze in een soort trechter
werking gecontreerd rond de stam
terecht. Dat verklaart waarom het
inspinnen van de stam in verhou
ding met het inspinnen van andere
delen van de boom zo snel gaat.
De schattingen van het aantal rup
sen liepen uiteen van één tot en
met vijf miljoen! Sommige bomen
zaten zo vol met rupsen dat er een
acuut voedselgebrek optrad. Honge
rige rupsen lieten zich daarom
massaal naar benden zakken en gin
gen doorheen de vegetatie op zoek
naar nieuwe wilgen. Daarbij bleven
ze kennelijk doorspinnen, want bij
verschillende van deze bomen wei
13