op' SPOORBAAN-WEG Het gerucht was al oud maar nu komt het er toch van. De ïfS ruimt de oude spoorbaan van Mechelen naar Terneuzen op. De rails en de bielzen brengen meer op dan de moeite die het kost om de zaak op te breken. En wij maar denken dat zowat iederéén al een kilometer biels in de tuin in gegraven heeft. Mooi niet dus. En erzijds is het hergebruik van het materiaal een mooie zaak maar er gaat toch weer een klein stukje cultuurhistorie verloren. Dat ter zijde. Vij maken ons zorgen om te behouden wat er blijft: de bedding van de rails. In zijn wekelijkse rubriek Grasduinen in Dagblad De Stem <3 januari 1989) gaat George Sponselee op deze kwestie in. Hij wijst er op dat de natuur dertig jaar lang vrijelijk heeft kunnen ontwikkelen op deze ongebruikte lijn. In dit - uiteraard lezenswaardig - verhaal haalt G. Sponselee argu menten aan voor het behoud van de natuurwaarden van dit landschaps element. We vatten ze kort samen. De ondergrond is lange tijd on beroerd gebleven. Niet bewerkt, on- bemest; het zandlichaam is voedselarm en warmer dan de overheersende klei gronden; "warmteminnende planten en dieren kunnen er gedijen (levend- barende hagedis!) de spoorlijn is een stuk ecolo gische infrastructuur en biedt let terlijk een reisweg voor planten en dieren waarlangs populaties on derling uitwisselen en nieuwe ge bieden betrekken; langs de spoorlijn ontwikkelden zich kleine bosjes die in de kale polder een noodzakelijke schuil plaats bieden voor 'nuttige' dieren (insecteneters) de ondergrond is ongeschikt als akkerland, "alsof een boer zit te springen om in zo'n steenhoop te gaan werken". De spoorlijn mag dan verdwijnen, het tracé moet blijven. Of zoals G. Sponselee schrijft "De spoorstaven mogen best naar het oudijzer, de dwarsliggers ook desnoods, maar die lange, rijke vinger moet vanaf het zandige Vaas land tot in Axel blijven reiken." Vie neemt de handschoen op? Vie heeft een alternatief voor het om ploegen? Klim in de pen! Cjl> rails en hou jr .1 leveren n? /y' iog behoorli ogs het traject heeft de natuu. haar gang kunnen gaan. De be- groeing is verruigd. De spoorlijn is rijk aan wilde planten. Meer i dan driekwart van de in Zeeuwsch.-Vlaanderen voor' mende wilde planten vin'' daar. >Het dichte struikp' Snoeicursus De Stichting Landschapsverzorging Zeeland organiseert ook dit voor jaar weer een cursus snoeien hoog- stamfruitbomen. Plaats van aktie: ergens in Oost Zeeuwsch-Vlaande- ren. Datum: ergens in februari of maart 1990. De cursus omvat een theorie-avond en een zaterdag praktijk oefenen. Voor informatie en aanmelding: bellen naar de SLZ in Goes op het nummer 01100-30936, <ji)

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1990 | | pagina 2