IDE ZWAL IJ WT J E S
Door J. Hamelink.
Ze zaten daar zo naast elkaar
met z'n viertjes; broertjes en
zusjes, dat was voor mij verder
niet te zien. Zelf zullen ze dat
wel weten. Ze zaten daar zo
allemaal in het zwarte pak met
hun witte shirtje eronder, een
klein beetje in elkaar gedoken,
nauwlijks een kopje verdraaiend
net alsof ze het niet koud
hadden.
Tot vader of moeder zwaluw met
een bek vol insekten komt
aanvliegen dan zie je ze opeens
uitrekken, hun kopje opsteken en
wat pieptoontjes uitslaan om
vaders of moeders aandacht te
trekken, die al fladderend hun
buit overdragen.
Prachtig om te zien en zodra de
oudjes weer weg vliegen duiken
ze gelijk weer in elkaar, als
standbeeldjes.
/*C
Nu at nummer twee op de eerste
plaats en nummer een zat nu
tweedes. Dit was blijkbaar ook
zijn bedoeling want het werd
gelijk weer rustig in het
groepje, totdat.Totdat vader
of moeder weer aan kwam vliegen.
Nu werd ik heel nieuwschierig:
wie zou er nu te eten krijgen
Nummer twee was aan de beurt,
maar die zat nu op de plaats van
nummer een. Ja, je gelooft het
niet, maar nummer twee, die nu
eerst zat, kreeg het maaltje.
Nummer een had het nakijken.
Deze ging weliswaar flink
tekeer, maar hij kreeg echt
niks.
Je zou toch zeggen, voor ons
ziet iedere zwaluw er hetzelfde
uit. De zwaluwen zelf weten
kennelijk wel beter!
Het bleef spannend. De volgende
voederbeurt zat er aan te komen.
Zou onze vle(u)gel nu wat
krijgen, of, als mijn vermoeden
juist was, dan zouden ze nu
nummer twee overslaan en nummer
drie z'n portie voer geven. De
spanning steeg. Als je enkele
minuten moet wachten tot een van
de ouders weer komt aanvliegen,
dan lijken het wel uren. En ja
hoor, na een sierlijke draai,
zwaluws eigen, komt de volgende
muggenvracht er aan: nummer
drie. Ja werkelijk, nummer drie!
Twee werd doodeenvoudig
overgeslagen. Dan nog maar eens
even wachten en ja hoor, nummer
vier. Prima, het rijtje was weer
rond. Maar wie volgt er dan,
want nummer een zit op de tweede
plaats, dus die zou eigenlijk
Ja, zo zat ik rustig op een
zomerdag in m' n stoel naar die
jonge zwaluwen te kijken die
tien meter van mij vandaan op
een draad zaten en die, dat was
het mooie, om de beurt door
vader of moeder werden gevoerd.
Was nummer een geweest dan kwam
twee, dan drie en tenslotte
nummer vier. Dat ging zo
misschien wel 20 minuten door en
ik zie het nog voor me. Nummer
een had net z'n maaltje muggen
en dergelijke ontvangen of hij
werd op een heel andere manier
aktief. Hij dook niet in elkaar
zoals steeds, nee deze jonge
heer of vrouw pikte naar nummer
twee en probeerde zo op diens
plaats te komen, en met succes.
75
