CULTUURBOS Over een dergelijk bos kunnen we in Zeeuws-Vlaanderen slechts fantaseren. Vrijwel al onze bossen zijn cultuur- bossen. De bomen groeien in rijtjes en alle bomen in een perceel zijn zowel even oud als dik en hoog en bestaan uit één soort of enkele soorten. Die soorten zijn meestal ook nog uitheems zoals de naaldhoutsoorten of niet-natuurlijke cultuur-variëteiten zoals de eurameri- kaanse populieren. Door brede rechte paden blinken onze bossen uit in overzichtelijkheid en veel dood hout wordt netjes opgeruimd. Nu is het voor de produktie van hout, wat op zich een belangrijk doel is, wel handig dat onze bossen er zo uitzien; het zal echter duidelijk zijn dat de natuur er niet erg aan haar trekken komt. Denk alleen maar aan de grote groepen paddestoelen en insekten die afhankelijk zijn van stervend of dood hout en die door het vrijwel ontbreken daarvan in onze bossen in Zeeuws- Vlaanderen niet of nauwelijks voorkomen. Ook in Zeeuws- Vlaanderen kan en moet natuurbos komen! Vanuit verschillende belangengroepen, soms zelfs vanuit de natuurbescherming, wordt er regelmatig bezwaar gemaakt tegen plannen tot het vergroten van het bosareaal in Z.V1. Belangrijk is dat de bezwaren zich meestal niet tegen 'natuurbos' richten maar tegen bos in het algemeen. Vanuit de natuurbescherming gezien kan ik me wel voorstellen dat men wat huiverig staat tegenover nieuwe bosaanplant. In het verleden werden in onze streek namelijk produktiebossen op een weinig elegante manier aangelegd zonder rekening te houden met de bestaande ekologische waarden in het betreffende gebied. Tegen woordig zijn er echter prima mogelijkheden om bos gebied jes ekologisch gezien goed in te plannen. Er wordt veel gesproken over het streekeigene en open 149

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1990 | | pagina 13