OPGEZETTE DIEREN - EEN GRUWEL
door W. de Koek
Toen ik nog jong was - en dat is
echt al een poosje geleden - keek ik
altijd vol bewondering naar gepre
pareerde vogels, opgeprikte vlin
ders en opgezette zoogdieren. Zelfs
de vissen die in een dergelijke staat
te pronken stonden, vond ik mooi.
En hoe gaat dat dan je wilt alles
doen wat je belangstelling heeft.
Maar verder dan een vlinderkastje
ben ik nooit gekomen.
Nu ik niet meer zo impulsief te werk
ga, denk ik vaak dat het toch eigen
lijk tegennatuurlijk is, dat opzetten-
gedoe. Toch heb ik altijd
bewondering gehad voor mensen
die dat wel in hun vingers hadden.
Vaak bewezen ze, dat ze met veel
kijken in het vrije veld de dieren een
natuurlijke houding konden geven
of zoals ze zich gedroegen in de na
tuur. Heden ten dage is nog veel
daarvan te zien in musea en dieren
tuinen. Natuurlijk was ook alles aan
regels gebonden die steeds strak
ker werden aangehaald. Een ver
gunning-stelsel moest er voor
zorgen dat alleen erkende prepara
teurs dergelijke karweitjes mochten
uitvoeren. Vogel- en Dierenbe
scherming zagen er op toe dat be
schermde soorten niet in verkeerde
handen vielen. Toch had e.e.a. ook
veel negatieve kanten. Door het
vakmanschap van de preparateurs
werden werkstukken afgeleverd die
in de ogen van velen als een kost
baar bezit werden beschouwd,
waar men mee kon pronken. Het is
altijd een eigenschap van mensen
geweest om iets uit de natuur in huis
te halen. Met opgezette dieren was
een enorme keuze binnen ieders
bereik.
In januari j.l. zag ik in Oostenrijk in
bijna ieder restaurant wei enkele
opgezette vogels, waarbij de com
petitie een duidelijke rol speelde.
Een buizerd b.v. was een must,
maar een auerhaan in de receptie
deed 't helemaal. Het was zelfs zo,
dat vele gevels versierd waren met
een hertengewei, natuurlijk op de
oorspronkelijke schedel. Gelukkig
gaat het bij ons niet zo ver. Maar ook
hier ziet men af en toe nog wel op
gezette dieren of vogels in huis of
openbare gelegenheden, leder z'n
hobby denk je dan. Maar eigenlijk is
zoiets niet echt mooi. Alleen de ui
terlijke vorm mag dan misschien
aantrekkelijk zijn voor het oog, een
dier is meer dan alleen z'n vel. Le
vend is een dier een wonder op
zich, met een unieke specialiteit de
soort eigen, waar we nooit op uitge
keken raken en er steeds wat
nieuws aan ontdekken. Het meeste
blijft vooralsnog een groot geheim,
maar met veel speurwerk en een
100