RIJKSWEG 61, Een pleidooi
door Peter Maas
De verkeersproblematiek in Zaamslag le
vert al vele jaren stof tot discussie. Het
verkeer dendert door de kern heen hetgeen
leidt tot gevaarlijke situaties en overlast
voor de bewoners. Daar moet iets aan ge
daan worden zingen verschillende koren
éénstemmig. Komt het op invulling aan van
oncrete plannen dan ontstaat er ineens
en disharmonie. Het is daarbij vooral 'de
politiek' die daar garen bij spint; de ge-
leente wijst naar de provincie die op haar
eurt weer naar het rijk wijst, die vervol
gens weer terugwijst naar de provincie,
enz. Een variant op: "Als je er niets van
weet, is een grote mond erover opzetten
et enige wat je kunt doen", is: "Als je geen
:ogelijkheden wilt zien om het op te los
sen, is een jarenlang slepende discussie
erover opzetten een garantie om voorlopig
niets te moeten doen".
n de jaren zeventig moest het al gebeuren.
Dikke studies kwamen uit op het tracé Drie
wegen - Terhole. Een kompleet nieuwe weg
vanaf Terhole, ten zuiden van de bestaan
de weg die ergens op de oude weg Axel -
Tarneuzen (T70) moest aansluiten in de
buurt van Driewegen. Een tracé dus dwars
oor landbouwgebieden, dwars door na
tuurgebieden zoals de Otheense kreek en
gespeend van enige binding met de histo
rische opbouw van het landschap,
an geen wonder dat er van verschillende
zijden druk tegen werd geageerd, onder
andere vanuit de Steltkluut en het toenma-
ge Zeeuws coördinatieorgaan. Bezwaar
schriften waren aan de orde van de dag,
was het niet aan de gemeente, dan wel aan
de provincie tot aan de Raad van State toe.
Uiteindelijk werd in 1983 door de Raad van
State definitief een stFeep door deze plan-
en gezet. Een succes voorde 'milieumen
en', want het was een bezwaarschrift van
het coördinatieorgaan dat gegrond werd
verklaard, waardoor een uitwerking van het
bestemmingsplan van Axel werd geblok
keerd en daarmee ook de mogelijkheid om
de nieuwe weg aan te leggen. Het sukkelde
voort. Jarenlange stilte, gevolgd door plot
selinge aktiviteiten en speculaties dat men
nu toch snel iets wilde doen. Nieuwe nota's
en studies dus. In juni van dit jaar lag de
Tracénota en Milieu Effect Rapport (MER)
ter inzage. Nieuwe tracés zijn uitgewerkt
uitgaande van het nul-plus (bestaande weg
verbeteren) tot aan de kemomleidingsalter-
natieven K01, K02, K03 en K04 (zie bij
gaand kaartje). Dinsdagmiddag 30 juni
volgde een hoorzitting, georganiseerd door
de Commissie van overleg voor de wegen
onder voorzitterschap van oud-staatsse
cretaris Brokx.
Namens de Steltkluut hield ondergetende
een pleidooi voor de nul-plus variant. Een
variant die natuur en landschap in de streek
ongemoeid laat, maar toch duidelijk verbe
teringen biedt voor de verkeersveiligheid
en de overlast in de kernen. Hieronder het
pleidooi.
Als natuurbeschermingsvereniging de
Stelkluut maken wij ons zorgen over de
natuur en het landschap van Oost-Zeeuws-
Vlaanderen. De invloed van een eventueel
nieuw gedeelte van RW 61 op de natuur
gaat, en dat is van groot belang om te
erkennen, verder dan alleen het tracé zelf.
Dé voornaamste voor de natuur op dit mo
ment is immers de almaar verslechterende
kwaliteit van het milieu. We hebben het dan
over Verdroging, Vermesting en Verzuring
als belangrijkste bedreigende thema's.
81
