Naderhand komen er de besjes aan. Giftig! Eerst zijn ze groen, daarna ver
kleuren ze van geel naar rood. Soms zie je alle kleuren: groen, geel, oranje
en rood.
Hoe komt het nu aan die naam? Men zegt dat als men op een jong takje
kauwt, het eerst bitter smaakt en dan zoet wordt. Ik heb het uiteraard vele
malen geprobeerd, maar bij mij lukt dit niet. De gehele plant kan, als ze
een beetje gunstig staat wel tot drie meter hoog klimmen. Ook de bessen
zitten heel vernuftig aan het steeltje.
Als derde plant deze keer wil graag de Smeerwortel bespre
ken. Een vreemde naam. De hele plant is zeer ruw behaard en heeft bloe
men in wel 4 kleuren: donker-paars, rood-paars, vuil-roze en wit. Ieder op
een aparte plant. Maar men kan wel alle kleuren bij elkaar aantreffen. De
plant heeft een speciale voorkeur voor waterkanten, bossen en paden.
Smeerwortel
De bloeiwijze, schichten, staan bijna altijd twee aan twee. Deze manier
komt veel voor bij ruwbladige planten.
We zien dit onder meer bij de Vergeet-me-nietjes, hondstong, slangekruid,
ossetong en kromhals.
Sommige hommels hebben niet veel zin om zich door de nauwe opening
naar binnen te wringen.
Ze breken liever in: ze bijten een gaatje in de zijkant van de bloembuis (zie
tekNaar de vorm worden de bloemen ook wel 'lampenglaasjes' genoemd.
Met een beetje geluk kunnen wc in de herfst op de rottende stelen een klein
paddestoellje aantreffen, de Smeerwortelmycena (Hemimycena Candida).
Verder zien we dan de Akkerdistel. Er zijn soms bij hoge
uitzondering akkerdistels die witte bloemeri hebben. Deze vond ik in de
Steens© bossen.
Voor boeren een nare plant, haast niet uit te roeien. De wortels kunnen wel
tot 21/2 meter diep gaan!
In de Oecologische Flora deel 4, blz. 142 staat een rijmpje waarin de strijd
tegen de distel op een wel zeer treffende manier wordt weergegeven.
70
