maar in de eigen tuin.
Eind mei pas ontdekte ik het nest. Het zat inderdaad bovenin de gouden
regen die dan al volop in het blad stond. Het zat nu zo goed verscholen op
4 meter hoogte dat het van onderaf nauwelijks te zien was. Begin juni
kregen we een harde wind. Het nest zwiepte heen en weer maar het bleef
keurig op zijn plaats zitten. Nergens sporen van eitjes die eruit gewaaid
waren. Daarvoor zorgde een naar binnen staande rand.
Het werd drukker rond het nest, de vogels vlogen vlogen vaker af en aan.
Er moesten nu jonge vogels zijn. Helaas hadden dat ook de eksters in de
gaten. Die zaten regelmatig op de uitkijk en als oudervogels vaak heen en
weer vliegen naar een bepaald punt gaan ze daar een kijkje nemen. Weg
broedge val.
In de herst heb ik met veel moeite het nestje weten los te peuteren van die
tak. Het was prachtig gevlochten met veel pluis erin. Ook een najaarsstorm
wist er geen greep op te krijgen. Voor belangstellenden heb ik het meegeno
men naar de vergadering van de Vogelwerkgroep.
Komen ze dit jaar terug? Dat zou erg leuk zijn. Het zijn heel mooie vogel
tjes, bescheiden, zachtaardig en nooit brutaal. De uitdrukking 'een manne
tjes-pulter' ontgaat mij dan ook totaal.
74
