Vele jaren later publiceert het Rijk het Natuurbeleidsplan (1992). Hierin
wordt uiteengezet hoe de natuur in Nederland het best beschermd en be
heerd kan worden en welke instrumenten daartoe kunnen worden aange
wend. Kern van het NBP is de zogenaamde Ecologische Hoofdstructuur
van Nederland. Grote, nationaal of internationaal belangrijke kerngebie
den worden via een netwerk van ecologische verbindingszoncs aan elkaar
gekoppeld zodat onderlinge uitwisseling van natuurwaarden mogelijk
wordt. Wat Oost-Zeeuws-Vlaanderen betreft zijn vier van dergelijke kern
gebieden aangewezen: het Verdronken Land van Saeftinghe, de Putting,
het Braakmangebied en het Groot Eiland!
De natuurwaarden van het Groot Eilandgebied worden zowel nationaal als
internationaal belangrijk geacht en instandhouding en beheer ervan is een
dermate specifieke aangelegenheid dat verwerving van het gebied door een
gespecialiseerde NB-organisatie wordt voorgestaan. Alleen dan hebben de
natuurwaarden ter plaatse een kans op herstel en eventueel zelfs verdere
ontwik keling.
SBNL trekt zich van dit alles niets aan. Sterker nog, wat SBNL voorstaat is
in strijd met het regeringsbeleid! Het was dan ook een hoogstmerkwaardige
gedachtenkronkel van Dhr. Damen toen hij tijdens de presentatie hel vol
gende feit de aanwezigen voorschotelde. Zo'n 20 jaar geleden zette hij voor
het eerst voet op het Groot Eiland als toenmalig districtshoofd van Natuur
monumenten. Hij had als het ware de opdracht om indien enigszins moge
lijk het Groot Eiland gebied in eigendom te verwerven en als zodanig vei
lig te stellen. Hij vond het maar wat gelukkig dat dat toendertijd niet ge
lukt is, zo zei hij, en maar wat goed dat hij daar zijn steentje aan had mo
gen bijdragen
Zijn (bewust?) falen van toen probeert hij nu zo te draaien alsof het des
tijds een tactisch hoogstandje van hem was dat door niemand werd door
zien.
Het SBNL-beheersplan boezemt allesbehalve vertrouwen in. Er wordt ge
sproken over belangrijke natuurwaarden in het gebied zoals het voorkomen
van Brandnetel, Dauwbraam en Harig wilgeroosje.... Maar liefst 217 vogel
soorten komen er voor. Tot zover hebben ze nooit zlef kunnen tellen denk
ik dan en ik sla hèt standaardwerk erop na, namelijk Het Groot Eiland
Centraal van Mare Buise. Hij kwam tot 219 soorten ze kunnen bij SBNL
toch wel lezen Met andere woorden: SBNL heeft geen flauw idee wat de
actuele natuurwaarden van het gebied zijn. Immers: Dauwbraam en Harig
wilgeroosje zijn beslist geen botanische hoogstandjes en vogelgegevens van
meer dan 20 jaar oud!
In eerder genoemd rapport Middelman en Veldhuyzen (nogmaals:1948)
lazen we al: "Uit de waarnemingen van de laatste jaren is echter gebleken
dat de vogelstand achteruit gaat". Ook Buise (1977) heeft woorden van
gelijke strekking: "Door zijn min of meer geïsoleerde ligging zou het ge
makkelijk te beschermen zijndoch door allerlei oorzaken dreigt het als
natuurgebied verloren te gaan of althans sterk in waarde te verminderen".
127
