1.
3.
Pagina 23
De oudste melding van Eekhoorn dateert uit
1945 en wel uit het Maristenbos bij Hulst
(Buise Sponselee 1978), een zuiver loofbos
overigens. Bekend is dat leerlingen van het
klooster - vaak afkomstig uit het oosten des
ands - ze als huisdier hielden. Pas in 1968,
1969 en 1970 zijn er weer enkele waar
nemingen uit die hoek en de bossen daar
noordelijk van - omgeving 't Jagertje - die
redelijk wat naaldhout hebben. Nadien wordt
ange tijd niets meer vernomen omtrent het
voorkomen van Eekhoorns ten noorden van
Juist. Opmerkelijk is dat omstreeks 1970 de
aatste leerlingen het klooster verlieten. We
kunnen slechts concluderen dat het voor
omen van de soort in dit gebied alleen
mogelijk bleek dankzij influx van ont-snapte
dieren. De aantallen waren te gering en/of de
draagkracht van het gebied te klein om een
avensvatbare popu-latiete herbergen. In
1981 werd 1 exemplaar waargenomen bij 't
Jagertje (Buise Vonck 1986). Nadien ont
breken alle gegevens.
Jen tweede gebied van waaruit in het
erleden meldingen opduiken is Axel. Volgens
en zeer pertinente zegsman zou de soort tot
ngeveer 1959 de Axelse Vlakte bewoond
ebben. Ook het Axels Bos - 12 ha en
angelegd in het midden van de jaren vijftig -
vordt meermalen genoemd (Buise Sponse-
ee 1978). Stellig zijn dit ontsnapte of bewust
'tgezette dieren geweest die wellicht enige
jd in leven bleven. Het is ons onduidelijk hoe
e aanwezigheid van een levensvatbare
.'opulatie in die gebieden in die tijd - zonder
voedselbronnen - mogelijk was.
Van Bree (1960) noemt voor 1957 St.Jan
steen als vindplaats van de soort. We kennen
niet de bron van deze oude melding. We
betwijfelen echter dat het hier toen een
copulatie betrof. Omstreeks 1952 lagen in de
waterwingebieden bij St.Jansteen en en ook
dat bij Clinge enkele hectaren
bos. Pas daar-na is het
bosbestand - met veel naaldhout
- geleidelijk aan uitgebreid.
Tussen 1968 en 1980 zijn er
ondanks een toenemend aantal
bezoekers in deze gebieden
geen waarnemingen van dieren
of hun sporen. De soort ontbrak
er mogen we aannemen.
In de beginjaren tachtig duiken
waarnemingen op uit de
Wildelanden bij Heikant grenzend
aan de in Belgie gelegen bossen
van Wachtebeke benoorden de
Expresweg: 12 augustus 1980 en
in de zomer van 1983 meer
malen in tuin Julianastraat.
Volgens de laatste zegsman ging
het om 3 dieren die zich
voornamelijk op Belgisch
grondgebied ophielden. Boven
dien wordt in 1983 1 exemplaar
waargenomen in het
waterwingebied (Buise Vonck
1986). Daarna worden geen
meldingen meer ontvangen tot in
1993 als een omwonende uit de
Ellestraat aan C. Smet verhaalt
dat hij al een paar jaar lang
Eekhoorns in z'n tuin ziet. Op 20
februari 1994 ziet men tijdens
een excursie van De Steltkluut 1
exemplaar wat meer naar het
oosten toe in het waterwin
gebied.
Tijdens eerdere excursies zoals
die van 13.10.91 (Steltkluut 22:
136) waren in die omgeving
meerdere malen afgekloven
denneappels gevonden (E.
Bogaert, E. Taelman). Op 15 mei
vindt mevr. De Maaijer 1 dode
Eekhoorn op de Kemel-straat.
