mm ma IMMJ JT Zomaar een gewone werkdag!? Fout! Pagina 12 door Th. Spuesens Donderdag 29 december jl. werd ik op mijn werk gebeld met de mededeling dat er een "fout"-melding was bij de verkeerslichten bij de brug van Sluiskil. En of ik eens een kijkje wilde nemen wat die foutmelding veroorzaakte. (Ik ben werkzaam bij de Technische Dienst van Rijkswaterstaat met als standplaats Terneuzen). Dus 5 minuten later was ik op weg naar het bewuste kruispunt. Onderweg keek ik zo nu en dan opzij naar de akkers of er misschien ganzen of andere vogels zaten. Dat viel nogal tegen, met uitzondering van wat Holenduiven was er niets te zien. Bij het kruispunt aangekomen, stelde ik mijn servicewagen zodanig op dat ik het kruispunt kon overzien en dat ik ook zicht had op de regel- kast van de verkeersinstallatie.Toen ik daar misschien zo'n half uurtje stond om gegevens op te nemen, zag ik plots vanuit mijn rechter oog hoek iets langs de auto schieten. Ik voelde bijna intuïtief dat het iets bij zonders was. Voorzichtig keek ik door het raam van het rechterportier. Daar zat op nauwelijks 12 meter achter de auto, net voor een groen- gordel, een Sperwer bovenop een prooi. Ik bleef nog even kijken vanuit de auto. De Sperwer keek spiedend in het rond, onder zijn sterke klauwen probeerde de vogel los te komen en ik zag een vleugel wanhopig heen en weer slaan. Ik probeerde vast te stellen welke ongelukkige vogel er op het menu van de Sperwer stond. Maar ik keek tegen de binnenzijde van de vleugel en ik kon deze niet thuisbrengen. Ik besloot om stil uit de auto te gaan aan die kant van de auto, die de Sperwer in geen geval kon zien. Benieuwd als ik was naar de prooi van de Sperwer sloop ik naar de achterkant van de auto. De prooi schreeuwde een hoog schril geluid. Voorzichtig gluurde ik van achter de auto. De Sperwer was op zijn qui-vive en vloog onmiddellijk op, zijn prooi in zijn klauwen meevoerend. Hij ver dween achter de groengordel en het enige wat ik nog kon zien was dat hij daar achter weer daalde. Jammer, maar niets aan te doen. Ik was in ieder geval zeer tevreden, dat ik de Sperwer voor het eerst van mijn leven zo goed gezien had. En om ten slotte met een inmiddels wel beken de filmtitel af te sluiten: "Het is een schone dag geweest".

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1995 | | pagina 14