BEHEERSWERK OP DE SPOORLIJN BIJ HULST ....DE KNOTGROEP IN ACTIE door Lucien Calle. Het is alweer jaren geleden dat de laatste trein vanaf Terneuzen, via Axel en Hulst naar België tufte. De spoorlijn heeft er nog wel vele jaren gelegen. Enkele jaren terug zijn er grote stukken verkocht, zijn de stalen leggers en vele bielzen weggehaald. Op de meeste plaatsen is de het spoortracé prima in het landschap te herkennen. En dat is maar goed ook want het vormt een prachtig stukje ecologische infrastructuur. Het vormt een verbindingsweg waarlangs vele soorten natuurlijke organismen zich kunnen verplaatsen. En die natuurlijke verbin dingswegen vormen nu net zo'n hot item waar ook het nationale natuurbeleid zich op richt. Zo'n spoorlijn vormt met zijn vele bielzen, de laag tussenliggen grind en de laag voedselarm zand natuurlijk een heel apart biotoop. Daar kan je nog wel eens planten of soorten insekten tegenkomen die je normaal gesproken niet zo snel in de omgeving aantreft. Een bijzonder stukje van het tracé ligt net iets zuidelijk van Hulst, langs de Waterstraat. Het is in eigendom van de Gemeente Hulst. Zo werd tijdens de laatste mierenexcursie hier o.a. de Gele weidemier ontdekt. Maar een wel heel bijzondere betekenis heeft dit stuk voor de Levendbarende hagedis, waarvan hier nog een kleine populatie aanwezig is. Ze vormt een van de twee laatste populaties van Oost Zeeuws Vlaanderen, die nu bij De Steltkluut bekend zijn. HET PROBLEEM We hebben hier echter een probleem. Als vanzelf was het traject vroeger steeds open van karakter. De trein moest immers regelmatig passeren en dat gaat wat moeilijk met een dichte begroeiing van bomen en struiken. Op de spoorlijn groeiden daarom slechts wat mossen en lage planten. Nu het actieve beheer is weggevallen is het traject over grotere stukken helemaal aan het dichtgroeien, wat uiteraard ten koste gaat van de specifieke natuurkwaliteiten. Zo vormt deze nieuwe bosgroei ook een bedreiging voor de kleine populatie hagedissen. En bovendien hebben we in de directe omgeving al voldoende bos, vrijwel de gehele oostrand van dit traject bestaat eruit. DE OPLOSSING: ...DE KNOTGROEP IN ACTIE Om de situatie te herstellen zou het goed zijn op veel plaatsen de bomen en struiken zo laag mogelijk af te zetten en het hout dan te verwerken in een houtril. Die houtril komt dan tussen het bos en de spoorlijn. Zo wordt ook bereikt dat er een geleidelijker overgang gecreëerd wordt tussen het bos, de spoorbaan en het akkerland, dat aan de andere kant van de spoorbaan ligt. Inmiddels heeft de Gemeente Hulst ingestemd met dit beheerswerk. We danken hierbij de Gemeente voor haar medewerking. Het leek ons een prachtige klus voor de knotgroep. Voor u dus. Het is eenvoudig werk, je hoeft niet te klimmen. Alle takken kunnen vanaf de grond worden afgezaagd of geknipt. En met een leuke groep worden dat enkele gezellige dagen.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1995 | | pagina 18