het gekwaak ergens in of buiten het biotoop. Op die wijze verschenen er in het voorjaar van 1994 plotseling 3 vol wassen Groene kikkers in mijn vijver. Nog iets over het overwinteren van de Bruine kikker: De grootste afstand van wegtrekken mij bekend is ongeveer 250 tot 300 meter. Op een avond in maart gingen we naar een uitvoering van het plaatselijk toneel; samen oplopend met enkele andere mensen op zo'n 300 meter van huis tijdens regenweer roep ik plotseling uit: 'Hé, daar ioopt een kikker van mij'. Alom gelach natuurlijk, maar ik herkende hem aan een geelgroene basiskleur en opvallend bruine vlekken, zoiets als bij een kievitsei. En ja hoor, 's morgens vroeg zag ik hem in de kleine proefvijver! Zoals gezegd kan men het trekken kunstmatig bewerkstelligen. U neemt de tuinslang en spuit met een druppeleffect omhoog, net alsof het regent. Na enkele minuten komen ze op de kant om vervolgens 'op pad te gaan'. Tijdens regenweer gaan bij mij de Bruine kikkers regelmatig naar de voortuin, zo'n 20 meter van de kweekvijver vandaan. Bij onderhoud springen ze dan soms vlak voor mijn handen weg, hoewel ze niet zo schuw zijn als de Groene kikker. De Groene kikker zal meer in het water terugspringen dan de Bruine kikker. Ook heb ik het eerder voor elkaar gekregen dat een Bruine kikker uit mijn vingers een worm aannam. Ja, als ik regelmatig tussen de planten rommelde en geen onverhoedse beweging maakte, bleven ze haast 'onnozel' zitten kijken. Als men rustig nadert, zal ook de Groene kikker wel eens blijven zitten. In tegenstelling tot de Bruine zal de Groene kikker meer een zonplaats opzoeken op meestal dezelfde plaats. Heel verrassend was het dat 5 aankomende jonge Groene kikkers steevast waren te vinden in het midden van een enorme uitgegroeide bult zegge van zo'n 50 cm hoog, samen met in het hart van de plant een Gewone pad. Overwintering In tegenstelling tot de algemene opvatting dat kikkers overwinteren op de bodem van vijvers en piassen heb ik de ervaring dat er ook exemplaren zijn, die onder vuilhopen en ruigte een schuilplaats opzoeken en dit doen zowel de jongen als de oudere. In boeken gaat men er van uit dat de Groene kikker zeker in het water overwintert. Ik spitte in november, vlak voor de vorst, twee volwassen Groene kikkers onder planten vandaan, op zo'n 20 cm diepte. Even versuft sprongen ze daarna traag in het water van de grote vijver. Rugstreeppad, foto Lucien Calle

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1996 | | pagina 18