in een grote vijver met veel schuil-
gelegenheid in de vorm van talloze
oeverplanten is er wel overlevings-
kans, maar de biologische cirkels
ontbreken nu eenmaal in een klein
schalig biotoop. Wel heb ik
geconstateerd dat bij een abnormaal
groot aantal larven de ontwikkeling
van de metamorfose stagneerde. Van
een relatief klein aantal van 90 tot
100 per speciekuip-biotoop gaat de
ontwikkeling normaal verlopen. Het
leeft natuurlijk ook te maken met de
weersgesteldheid. Ook de opgroei
ende kikkertjes worden nog belaagd
door vijanden. Ik denk echter dat, in
tegenstelling tot wat in boeken nogal
eens staat te lezen, de Egel nu niet
direct de grootste kans heeft om
ikkers te pakken. Als hij nl. schuife
lend en briesend op stap gaat, zullen
de meeste kikkers wel terug in het
water springen. Ik heb het in elk geval
nog nooit waargenomen. Wel heb ik
katten ze zien verminken en eenden
eb ik er tot stikkens toe zien ver
schalken. Van de kikkertjes van pak
weg een half jaar oud kunnen er
volgens mij ook veel ten prooi vallen
aan spitsmuizen. Het is dus altijd
spannend welke van de kwekelingen
na de winter weer verschijnen.
Pagina
21
opwellend bodemwater kunnen ze
blijven overleven en zo heb je dan
weer een vijver vol. Indien u toch een
dergelijk visje in de vijver wilt, neem
dan een paar visjes van hetzelfde
geslacht. Maar vergissen is dan
menselijk en binnen de kortste keren
hebt u weerHet is dus letterlijk
kiezen of delen in uw tuin.
Dit jaar, 1996, kwamen er van de
populatie Bruine kikkers 31 terug. Van
de Groene tot 8 mei 4 stuks grote en
vermoedelijk 7 kleintjes. Misschien dat
er tijdens de komende weken nog
vrouwtjes bijkomen want tot nu toe is
er nog geen dril van de Groene kikker
in mijn vijver geconstateerd. Het kan
ook zijn, dat ze nog niet geslachtsrijp
zijn. De eerste Bruine kikkers ver
schenen op 11 maart en hun legsels
lagen zelfs onder een laagje ijs. Dit
verhinderde in het geheel niet, dat de
larven uitkwamen. De eerste Groene
kikker werd dit jaar waargenomen op
14 april. De eerste kwakende Groene
op 17 april.
Nu nog iets over de vele misver
standen. In de literatuur vinden we dat
de kikkers na het eieren afzetten de
poel verlaten. Ik heb echter in de
lange jaren van observatie
waargenomen dat een en ander wat
ingewikkelder in elkaar zit. De Bruine
kikker verblijft zelfs een aantal weken
op de bodem van de vijver en komt af
en toe nog eens boven op de kant. Bij
regenachtig weer zijn ze eerder
geneigd om te gaan fourageren, maar
in het algemeen is het net of ze
langzaam op verhaal moeten komen.
Pas in juni-juli kunt u ze zwervend
aantreffen tot op zo'n 100 mtr van de
vijver en dat dus weer tijdens of na
een regenbui. Het gehele jaar zijn ze
toch af en toe voor 60% te vinden in
of bij het water. De Groene kikker
gaat in de paartijd wel trekken naar
andere poelen of vijvers,
(koorvorming!), maar verblijft zoals al
eerder vermeld, de meeste tijd in of
onmiddellijk bij het water.
Ook over het kwaken nog dit: bij de
Bruine kikker is dit een vrij zacht
gekwaak, hetgeen meer op kreunen
lijkt. Sommige mensen horen het zelfs
niet eens, behalve misschien in de
paartijd. Het geluid is dan wat luider
en intensiever. Na de ei-afzettingen
roepen ze nog tot ongeveer
september naar soortgenoten,
voornamelijk tijdens zwoele avonden
