Pagina 7 maar zonnebrand op de stam of een tijdelijke verandering van het grond waterniveau. Bovendien hou je geen gezicht meer over, de kronen van beide bomen zijn immers met elkaar vergroeid. Omdat de twee oude beuken aan de ingang van de stad zo'n beeldbepalend karakter bezitten, kunnen we geen enkel begrip opbrengen voor een eventuele beslissing tot velling ervan. Gelukkig staat De Steltkluut deze keer niet alleen, ook de nationale Bomenstichting en de Welzijnsraad uit Sas Van Gent hebben bezwaar aangetekend. DORPSBOSJES Nog maar enkele jaren terug heeft De Steltkluut fel geprotesteerd tegen de wo ningbouw in het bosje van Philippine. Een van de argumenten was toen, dat het een mogelijke precedentwerking zou kunnen krijgen. Dat deze angst al zo snel bewaarheid zou worden! De verschillende dorpsbosjes zijn al openbaar toegankelijk (Westdorpe) of zijn dat met enkele kleine aanpassingen goed te maken (Sluiskil en St Jansteen). In het geval van Westdorpe wordt een bestaand wandelgebied voor de in woners mogelijkerwijs minder toe gankelijk gemaakt. Dat er in de bosjes veel van de bomen zouden kunnen blijven staan, daar geloven we op voorhand niets van. Naast de ruimte voor de woningen zelf, komen er uiteraard ook toegangsweggetjes, par keerplaatsen, leidingen in de grond etc. Daarnaast zullen vele bomen als risicovol worden bestempeld en worden geveld. Het gaat namelijk om volwassen en dus hoge bomen. Nu ze ineens naast huizen komen te staan zullen ze te gevaarlijk blijken te zijn. Bij Sluiskil zien we veel liever dat nieuwe huizen worden gebouwd aan de westzijde van de buitenrand van het dorp. Daar ligt nog veel ruimte tussen het dorp en doorgaande weg. ECOLOGISCHE WAARDEN De diverse bosjes hebben een grote ecologische waarde. Zo staan er vaak grote hoeveelheden oudere bomen in. Bijvoorbeeld in St. Jansteen, waar veel bomen een leeftijd van 80 a 100 jaar hebben. Bij Westdorpe is zowel in 1995 als in 1996 de Zandhommel waar genomen. De Zandhommel is een zeer zeldzame soort. Sinds 1960 zijn er nog maar 25 vindplaatsen bekend in Nederland. Als belangrijkste reden voor zijn achteruitgang wordt vooral biotoopverandering gezien .1) Met deze eventuele huizenbouw langs deze kreek wordt ook een eventuele toekomstige ecologische verbinding tussen Canisvliet en de Molenkreek gefrustreerd. Al is het zo dat op korte termijn een dergelijke verbinding nog niet op de agenda staat. Vanuit milieuoogpunt is het goed om dichtbij het eigen huis te kunnen recreëren. Even te voet of op de fiets een luchtje scheppen. Wordt dat in het eigen dorp onmogelijk dan zal eerder de neiging ontstaan om dan maar met de auto naar het bos verderweg te gaan. De dorpsbosjes zijn een goede mogelijk heid voor een stukje natuurbeleving dichtbij huis. Laten we er daarom zuinig op zijn. De Steltkluut heeft tegen de diverse plannen al bezwaar aan getekend of zal dat alsnog doen. als de inspraak termijnen daarvoor opengesteld zijn. Literatuur: 1)Uitgestorven en bedreigde hommels in Nederland, Theo M. J. Peeters, Natura, november '95.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1996 | | pagina 9