DE STELTKLTJTJT
Notekrakers
Vijanden of naijverige broodwinners zijn er genoeg: de mezen, mussen, merels
wachten in de boom er naast of onder de biels op de grond voor het gevallen kruim
en zodra "Onze Specht" vertrekt, komen zij de droeve resten opeten. De enige die
deze idylle ruw verstoort is onze Vlaamse Gaai, die zonder omwegen naar de
eetplek vliegt, de etende specht verjaagt en de opengepikte noot steelt. Dat vinden
wij niet edel, maar er zijn nu eenmaal vogels met en zinder opvoeding. Wie steelt er
nu een noot van een arme, ondervoede en handwerkende specht?
Dan komt voor ons glurende mensen het droeve ogenblik dat deze zomerse idylle
enige maanden verstoord wordt. Dit jaar was het de 13e augustus dat wij onze
specht voor het laatst hebben gezien. Wij hebben de wildste theorieën, van
wintersport tot het warme zuiden, waar hij en zij op hun luie rug liggen te zonnen.
Droef is het dit jaar gegaan rond de opgespaarde notenvoorraad. Wij hebben twee
notenbomen die vorig jaar meer dan 500 noten opleverden. Die hangen boven op
de studeerkamer te drogen tot zij ter voedering naar de biels gaan. Of de jonge
specht ze werkelijk door de ruiten heen heeft zien hangen en er blindelings op af is
gevlogen, tegen de ruit botste en versuft op de grond terecht kwam, weten wij niet,
een jonge specht kan wel eens fouten maken. Ik heb het beest opgeraapt, op een
veilig plekje in de schuur gelegd en toen ik een uur later kwam kijken, vloog hij met
een dankbaar gezicht weer maar buiten, mij getroost achterlatend. De tweede keer
brak hij echter zijn nek en werd met groot vogelceremonieel met een traan in het
oog begraven. Dat was voor ons een zwarte dag. Nu zijn de vitrages gesloten om
verdere ongelukken te voorkomen.
En nu maar wachten op de terugkeer des Spechts. Mocht u hem zien, doe hem de
groeten! en zeg hem dat wij naar zijn thuiskomst vol verlangen naar hem uitzien.
door W.A.L. Noot
Min of meer regelmatig signaleert men een grote of kleine invasie van notekrakers.
Zo zal ook deze nieuwe rubriek in uw lijfblad verschijnen. Soms is het een grote
invasie, soms een kleine.
Wat is het? Notekraker, Notenkraker? Voor de bewoners van Othene is de
bedenker van het woonwagencentrum er waarschijnlijk een.
De Jan Dekker-observatiehut, jawel die aan de Spuikom bij de sluizen in
Terneuzen is ook gekraakt. Wel definitief. Dit najaar is hij wegens gebrek aan
belangstelling weggehaald. De hut stond er sinds september 1971. Die heeft
tegelijk met zijn lustrum zijn einde kunnen vieren. Bestuurslid Bouke vierde in maart
ook zo'n lustrum. Hij zit er nog. Even maar..
