Pagina 17 wel. Veel eerder echter dan de man zinde, begonnen de eerste bladeren te vallen en hij kwam zo mogelijk in nog groter nood. Hij werd doodsbenauwd en liep de eerste de beste kerk binnen om te bidden. Onze Lieve Heer zag het aan en kreeg medelijden. Hij bood uitkomst: 'Ik zal zorgen dat er een boom is die zijn bladeren vasthoudt tot alle andere bomen weer een nieuw loot hebben.' Hij koos daarvoor de eik uit. Toen de herfst echt doorzette, zag de duivel wel dat de eik geen aanstalten maakte zijn bladeren te laten vallen, maar zorgen maakte hij zich daar nog niet over: hij is het wachten gewend. Toen in het vroege voorjaar de eiken nog steeds blad hadden, begon hij nattigheid te voelen en toen de oude bladeren er pas door het jonge ontluikende loof afgeworpen werd, wist hij dat hij de verliezer was. De Italiaanse aronskelk staat er nog heel fris-groen bij. De bladeren komen altijd pas laat in het najaar. Het voor voegsel Italiaanse doet vermoeden dat de plant uit Zuid-Europa komt en in dit geval klopt dat ook. Toevallig wellicht want vaak zetten dergelijke toe voegingen je op een volkomen verkeerd spoor: afrikaantjes komen helemaal niet uit Afrika en de Oost- Indische kers is een Zuid-Amerikaan van oorsprong in plaats van een Aziaat. Door hun Zuid-Europese afkomst zou je ze bijzonder vorstgevoelig ver wachten, maar dat valt mee. Misschien ingesteld op koude nachten in hun streek van herkomst? Als het 's nachts een beetje vriest, zakken de bladeren werkelijk als vaatdoeken in elkaar, loopt de temperatuur weer wat op, dan staan ze binnen de kortste keren weer zo gespannen als voor heen. Dat kunstje herhalen ze zo nodig dag aan dag. In het voorjaar verschijnen de vuilwitte bloemen met een gele kolf erin. Daarop ontstaan de bessen. Lang voordat die rijp worden, zijn de bladeren al helemaal verdwenen. Alleen de enkele bloei- stengels met aan de top de tros oranje-rode vruchten resteren dan nog. Ik heb nog niet gemerkt dat de vogels er dol op zijn. Twee pimpelmezen komen een nest kast inspecteren. Zou dat nu een paartje zijn dat alvast de stekken voor het komende broedseizoen komt zetten of is het op dit moment alleen maar een onderzoek doen naar mogelijkheden om de nacht door te brengen? Ik ben blij dat we van het najaar alle bladeren van het gazon tussen de struiken of op de compostbak gegooid hebben. De merels doen niet anders dan ze stuk voor stuk omdraaien op zoek naar van alles en nog wat. De bovenste laag van de compostbak hebben ze wel al drie keren onder steboven gehaald denk ik. Het zal dus toch echt wel de moeite lonen. En dan het lengen van de dagen? Het is nog niet zover als ik dit schrijf, maar als je de hazelaar bekijkt, zie je dat hij vol hangt met mannelijke katjes en het lijkt wel of er weinig of niks meer nodig is of ze bloeien open. Als dat gebeurt, zijn echter de dagen wel al aan het lengen en dat is dan al goed merkbaar ook.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1997 | | pagina 19