vertellen dat het om een selectief middel gaat. Finito, een veel voor dit doel gebruikt middel, is toch niet voor niets met ingang van 1 januari 1998 verboden. Overigens helpen doet zoiets toch niet, er wordt gewoon naar een ander middel gegrepen. )ok de maandagochtend ben ik er nog mee bezig. Wat zal ik doen, de oers benaderen of toch maar niet. De telefoon gaat, een journalist van de item. Of ik even tijd heb om een paar vragen te pantwoorden. Wat als voorzitter van de Roofvogelwerk groep Zeeland vind an het vergiftigen van muizen op akkers. Nou mijn oordeel heb ik wel iaar. Gelukkig zijn de scherpe kantjes eraf. Ik moedig de journalist zelfs aan eens te informeren bij iemand die gif heeft uitgelegd. Hoor en wederhoor, els de dag daarop het artikel verschijnt, olijkt hij dat niet te hebben gedaan. Jammer nu ken ik de argumenten van legene die het gif uitleggen nog niet. 'k vind dat het uitleggen van gif in het open veld ongepast is. Het op een dergelijke manier vergiftigen van dieren, zelfs selectief is niet meer van deze tijd en zou al lang door de over heid verboden moeten zijn. Te meer daar er andere methoden zijn om schade te voorkomen: (1) laat roofvogels en uilen met rust, zij ruimen heel wat muizen op; (2) leg voor muizen geen giftig maar schoon graan of gekookte aardappelen uit, ze vreten zich vol en laten vervolgens het bie tenzaad met rust; (3) zaai bieten in vochtige grond zodat het zaad snel ontkiemd en muizen er niet meer in geïnteresseerd zijn. Het is inmiddels al eind april. Eer gisteravond trof ik een dode Houtduif in de polder aan. Volle krop en ogenschijnlijk goed van gewicht. De vogel lag er verdacht bij: zo maar op een pad met de vleugels gespreid. Met een mes heb ik de krop open gesneden. Net wat ik dacht behalve groene plantendelen ook graan in de krop. Aan de kleur (roze-rood) was te zien dat het met gif was behandeld. De andere dag heb ik ter plaatse nog eens goed rondgekeken. Niets verdachts te zien. Dan maar niet melden bij de politie. Zij kunnen er in dit geval ook niet zoveel mee. Thuis heb ik de vogel gewogen: 480 gr. Volgens de literatuur een normaal gewicht voor een Nederlandse Houtduif in april. Het beest was dus in goede conditie. Een natuurlijke doodsoorzaak ligt dan niet voor de hand. Dat maakt de doodsoorzaak (vergiftigd) alleen maar zekerder. Omdat het om slechts één enkel exemplaar ging, zou het beest wel eens gestorven kunnen zijn aan gemorst of achtergebleven vergiftigd graan. Het meeste vergiftigd graan in de polder is inmiddels verdwenen. De regen van de laatste dagen heeft het bietenzaad doen ont kiemen. Hoe het met de uilen- en roofvogel stand is, zal pas later blijken. Keiharde bewijzen van vergiftiging zijn moeilijk te leveren. Zo makkelijk vind je een dode vogel nu ook weer niet. Dat er slachtoffers vallen, daar twijfel ik niet aan. Te meer daar ik geregeld meld ingen krijg in de trant van: "mijn Kerkuilen, Ransuilen of Torenvalken zijn zomaar verdwenen, dat komt door het vergiftigd graan dat hier in de buurt op akkers is uitgelegd".

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1997 | | pagina 21