De pijnpunten van de herinrichting Hoek, Een kritiek op het voorontwerp landinrichtingsplan. De komende jaren gaat het gebied tussen de Braakman Noord, Sluiskil en Terneuzen flink op de schop. In de eerste plaats is daar de aanleg van de Westerschelde tunnel. De aan- voerweg, die ca. 2 km ten westen van de brug over het kanaal bij Sluiskil op de N61 zal worden aangesloten, slingert door een open polderlandschap en zal een landschap pelijke aantasting van formaat betekenen. Daarnaast zal de N61 zelf aangepakt gaan worden. Vooral de verbreding daarvan door de Braakman zal niet zonder verlies van waardevolle natuur kunnen plaatsvinden. Voor de wat langere termijn staat dan de uitbreiding van de zeesluis op de rol, waar door ondermeer de Spuikom met waarde volle riet- en orchideënvegetaties zal gaan verdwijnen. Daarnaast zijn er voor de toekomst "wat claims" voor uitbreiding van industrie in het plan vastgelegd. Wie de kaarten bestudeert zal zijn ogen moeilijk kunnen geloven. De Willemskerkepolder, Goessepolder en Zevenaarpolder zullen, als het aan de industrie ligt, worden volge bouwd. Het gaat hier om een enorme opper vlakte van vele honderden hectares, vanaf de brug bij Sluiskil tot aan de oevers van de Schelde. Terneuzen zal, als je deze plannen mag geloven, in de toekomst aan de Westzij de volledig omsingeld zijn door industrie. Bos Een volgend pijnpunt is hoe er omgesprongen is met de voorgenomen uitbreiding van het bosareaal in de Braakman. Wie de planvorming de laatste jaren rondom de kanaalzone heeft gevolgd, weet dat er ook een uitbreiding van bos gepland was. Een lange rij rapporten en beleid- stukken passeerde de politieke agenda, als uitwerking van het ROM-Project Kanaalzone. We noemen hier: Landschapsvisie Kanaalzone (1993) van Provincie Zeeland en Ministeries LNV en VROM. Op de plankaart zien we westelijk van het Noorderbos tot aan de westgrens van de Braakmanpolder ingetekend als bos. Bosnota Zeeland (1994) van Provincie Zee land, waarin de aanleg van 300 ha. perma nent en multifunctioneel bos in de kanaal zone/ Braakman. Intergemeentelijke Structuurvisie Kanaal zone (1994) waar de Provincie samen mei de Gemeentes Axel, Sas van Gent en Terneuzen voor tekenden. Ook hier zien we op de plankaart, Ruimtelijke Hoofdstructuu weer dezelfde invulling van het bosareaal in de Braakman. Gebiedsvisie Oost Zeeuws-Vlaanderen (1994 van Provincie Zeeland en Ministerie LNV) geeft hetzelfde beeld. Streekplan Zeeland (1997) van Provincie Zeeland, waarin opgenomen 300 ha. bos voor het Braakmangebied. Het algemene beeld was dus 300 ha. bos in de kanaalzone waarvan 150 in Braakman Noord Dit zou dan voornamelijk aan de westzijde van Braakman Noord worden gerealiseerd. Nu de uiteindelijke realisatie, met deze herinrichting, it zicht begint te komen blijft er ineens van die 15( ha. slechts 25 ha. over! Hier is de geloof waardigheid van de overheid in het geding. Wa hebben al die rapporten en beleidsnota's (en d* inspraak hierop door de bevolking) voor zir gehad nu er ineens zo radicaal van de eerdere planvorming wordt afgeweken? Het is on doorzichtig wat tot deze beslissing heeft geleid Het lijkt er wel op dat hier handjeklap achte< gesloten deuren heeft plaatsgevonden, om he plan wat acceptabeler te maken. Dat is wrang want juist in deze herverkaveling is door de bevolking in de inspraak opvallend vaak orr meer bos gevraagd. Waarom bos? Een van de redenen waarom voor bosuitbreid ing werd gekozen, was om een tegenwicht te geven aan de forse uitbreiding van de industrie Om het gebied op die manier leefbaar te houden. Bos heeft een belangrijke (natuur)- recreatieve functie. Op een mooie winterse mid dag telden we zelfs meer dan 40 geparkeerde auto's bij het Noorderbos, het Zuiderbos scoor- 14

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1998 | | pagina 16