De Westgeul. Braakman-Noord (foto: L.Goossens)
de een 60-tal auto's. Vooral 's zomers is het in
het Zuiderbos een drukte van jewelste. Het is
dan echt zoeken naar een rustig plekje. Meer
bos, wat dan uiteraard opengesteld wordt voor
publiek, kan een grotere drukte beter opvangen,
bovendien kunnen kwetsbare plekken beter
ontzien worden. Zo kan, door een slimme aan
leg van de padenstructuur een verdeling
gemaakt worden tussen intensief en extensief
recreatief medegebruik. Het is bijvoorbeeld
opvallend dat in het nu bestaande Braakman-
bos, een algemene roofvogel als de buizerd niet
tot broeden komt. Bos heeft ook een belangrij
ke bufferende werking. Het bosstrookje weste
lijk van de Westgeul is zo smal, dat de wind er
hard doorheen blaast. Bos kan het inwaaien
van, van uit landbouw afkomstige meststoffen
wat tegengaan. Derge-lijkete bufferen kwets-ba-
re vegetaties liggen in de Westgeul. Daarnaast
heeft bos (vooral multifunctioneel bos met ac
centen op natuur) uiteraard ook zelf belangrij-ke
ecologische potenties. Binnen zo'n bosgebied
kan een variatie aan openere stukken en dras
sige vegetaties ontwikkeld worden.
Containerterminal
In de lokale media verschenen berichten over de
door de industrie gewenste containerterminal in
de Braakmanhaven. Hieraan gekoppeld en op
nieuw een ernstig pijnpunt voor dit gebied is de
geplande ontsluitingsweg door Braakman-
Noord. Een dergelijke weg vorm een dermate
fatale aanslag op het landschap dat dergelijke
plannen direct van tafel moeten. In de eerste
plaats frustreert zo'n weg de natuur- en recre
atieve ontwikkeling in Braakman Noord. In de
tweede plaats doorsnijdt de weg het
landschappelijk gebied van de Lange Betteweg
bij Biervliet. Vervolgens staat een dergelijke
ontwikkeling op gespannen voet met de
principes van Duurzaam Veilig in West Zeeuws-
Vlaanderen. Verder kan je je afvragen wat
afvoer van containers richting west voor zin
heeft, dan kunnen ze beter in Zeebrugge
ontscheept worden. De enige landschappelijk
verantwoorde ontsluiting is direct aanluiten op
de toevoerweg naar de Westerscheldetunnel en
dan via het bestaande wegennet, richting zuid.
Een volgend bezwaar is van procedureel karak
ter. Het verdient immers geen schoonheidsprijs
om eerst in het kader van het project Gebieds
gerichte Benadering Kanaalzone allerlei af
spraken over industriële ontwikkelingen te
maken en vervolgens, terwijl de uitvoering van
die plannen nog maar langzaam op gang
komen, alweer met nieuwe, verdergaande plan
nen te komen. Hier geldt het zelfde be-zwaar als
bovengenoemd bij het bosbeleid. Wat hebben
alle eerdere beleids-beslissingen voor zin gehad
als daar weer ineens met zo'n nieuw idee dwars
doorheen gefietst wordt? Waar-om wordt niet
gepro-beerd om eerst de terreinen langs het
kanaal, die daarvoor zijn voorbestemd te ge
bruiken, zoals aan de Axelse Vlakte? Dat heeft
toch het grote voordeel dat daar direct aanges
loten kan worden op de al bestaande infrastruc
tuur zoals spoor- en wegennet.
Zo werd kortgeleden door de DOW-top ook het
idee gelanceerd om rond Boerengat een aantal
nieuwe bedrijfsterreinen aan te leggen. Ook hier
zien we dat deze plannen weer niet stroken met
bijvoorbeeld het Voorontwerp van de Herinrich
ting. En ze komen ook weer bovenop de al
eerder geplande grootschalige uitbreiding van
industrieterreinen.
Dan tot slot, we zouden het haast vergeten,
terug naar het plan voor het landschap dat
eventueel nog zal overschieten. Het plan ziet er
verder wel logisch uit. Er wordt gedacht aan
enkele fietspaden, van Hoek naar de DOW en
de brug bij Sluiskil en één door Braakman
Noord. De Relatienota- en natuurontwik
kelingsgebieden staan bijna allemaal netjes op
de kaart ingetekend. Waarom is De Nol bij
Mauritsfort niet opgenomen? Dat hoort wel te
gebeuren. Een andere vraag is waarom de
Oostoever van de Braakmankreek niet tot aan
