1 de noordkant doorgetrokken wordt als reser- vaatsgebied. De zelfde vraag geldt ook de Achterste kreek bij Hoek. Waarom wordt hier niet overal langs de oevers in een kreek- randbeheer voorzien? Er is aandacht voor het peilbeheer, een klein dorpsbosje bij Hoek en dijkbeplantingen. Wat nog ontbreekt in het Voorontwerp is een goede landschappelijke in passing van zowel de nieuw aan te leggen weg N61-Westerschelde tunnel als van de nieuwe bedrijfsterreinen langs het Kanaal. He overheersende beeld dat blijft hangen is toch da ondanks de goede inrichting van het land schappelijke gebied, de toekomstige groot schalige industriële en infrastructurele ontwikke lingen een al te grote wissel zullen trekken ir deze streek. Verzuring en monitoring van ammoniak met korstmossen in Zeeland Door: Marian Langevelc Verzuring wordt veroorzaakt door drie stof fen: zwaveldioxyde, stikstofoxyden en am moniak. Het aandeel dat elk van die drie stoffen heeft in de verzuring is niet even groot. Zo werkt 32 gram zwaveldioxyde even verzurend als 46 gram stikstofoxyden of 17 gram ammoniak. Uit het rapport van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieuhygiëne 'Dutch priority programma on acidification' uit 1991 blijkt dat de neerslag in 1987 van het totaal aan verzurende stoffen 6000 en in 1989 (droog jaar) 4800 zuurequivalenten per hectare per jaar bedroeg. Ongeveer 46% veroorzaakt door ammoniak, zo'n 28% door zwaveldioxyde en zo'n 24% door stikstofoxy den. Van deze laatste twee stoffen is het grootste deel afkomstig uit het buitenland. Daarentegen zorgt de in Nederland gepro duceerde ammoniak voor maar liefst een derde deel van het totaal aan verzurende stoffen dat op de Nederlandse bodem terecht komt. In Zeeuws Vlaanderen echter blijkt de Belgische bijdrage aan de ammoni- akdepositie aanzienlijk te zijn. Ammoniak (NH3) De afgelopen 40 jaar is de uitstoot van ammo niak schrikbarend toegenomen. Dit is vooral te wijten aan de sterke groei van de rundveehoud erij (tot 1984, daarna afname) en de intensieve veehouderij (varkens en kippen). Het gas am moniak komt vrij uit de mest. Een deel van de ammoniak slaat in de omliggende gebieden neer doordat het laag bij de grond neerkomt onder andere bij het uitrijden van mest over hei land (52%), uit de ventilatoren van stallen (38%) en bij beweiding (10%). Daarnaast bindt het zich gemakkelijk aan vochtige oppervlakken bijv. bladeren. Uit metingen van concentraties van door de kronen vallend water is komen vast te staan, dat de hoeveelheid ammonium in het oosten, maar ook in het midden en westen van ons land heel hoog is. Alleen in de smalle kuststrook ligt de concentratie lager. Dit komt omdat ammoniak in de atmosfeer wordt omgezet in ammonium. In deze vorm verspreidt het zich over veel grotere afstanden. Toch vormt het in sterkere mate dan zwaveldioxyde en stik stofoxyden een regionaal pobleem. De grootste bron van ammoniak in ons land is de veeteelt. Landbouw is voor 62% van de verzuring verant woordelijk. Door mest uit te rijden vervlucht ammoniak met als gevolg zure regen, de fosfaat en stikstof in de mest worden opgenomen door het gewas. Bij overbemesting en bemesting buiten het groeiseizoen van de gewassen spoelt het fosfaat af en komt in het oppervlakte water terecht met het gevolg van geëutrofriëerde (vermeste, groene soep) kreken en binnendijkse wateren en de stikstof wordt in de bodem omgezet in nitraat en spoelt uit naar het grond water, wat weer gevolgen heeft voor de drinkwa terkwaliteit. In 1985 spoelde van de Neder landse cultuurgrond 150-180 kton N in de vorm van N03 uit naar het grondwater. Nog steeds worden de drinkwaternormen in een aantal drinkwaterputten daardoor overschreden. (Maximaal toegestane concentratie nitraat in 16

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1998 | | pagina 18