1"
Even Bijbomen
Hans van Hage, boswachter Staatsbosbeheer beheerseenheid Zeeuws-Vlaander< n.
Openstellingsbeleid SBB
Staatsbosbeheer is de laatste jaren sterk
bezig met de openstelling van de terreinen.
De landelijke lijn is dat minimaal 90% van
alle terreinen opengesteld moet zijn voor
publiek. Binnen die zogenaamde open
stelling hanteert Staatsbosbeheer een aantal
normen.
Zo zijn er terreinen die volledig opengesteld zijn.
De directeur Staatsbosbeheer praat graag van
zogenaamde "struinnatuur". Kort gezegd komt
dat erop neer dat je mag gaan en staan waar je
wilt, zelfs buiten de paden, als die er al zijn. De
meeste van deze volledig opengestelde ter
reinen kennen geen echte wegen en paden. Je
gaat je gang maar. Dit kan natuurlijk alleen in
gebieden die groot genoeg zijn. In Zeeuws-
Vlaanderen kennen we deze gebieden jammer
genoeg niet. In de Flevopolder wel. Daar zijn
bosgebieden groter dan 1000 hectare waar je
zelf je pad kan zoeken. In de praktijk komt het er
op neer dat de meeste mensen toch wel weer in
el kaars voetsporen treden.
De tweede categorie is opengesteld op wegen
en paden. Ongeveer 85 van de Staats-
bosbeheer-terreinen in Zeeuws-Vlaanderen
vallen onder deze categorie. Aan de ingang van
deze terreinen staat vaak een bordje met de
tekst: Vrije wandeling op wegen en paden,
verboden toegang met motorvoertuigen,
(brom)fiets, paard en niet-aangelijnde hond. In
sommige van deze gebieden mag je hond zelfs
los lopen, dan is de tekst:met niet -aangelijnde
hond" simpelweg weggelaten.
Dan heb je nog de categorie beperkt toeganke
lijk. Voorbeeld hiervan zijn veel van onze kreken.
Vaak kan je er een stukje langslopen (vissers) of
er loopt een enkel paadje doorheen. Soms kan
je alles vanaf de weg goed bekijken en is het
technisch niet mogelijk om er te lopen. Bijvoor
beeld door de brede moerasachtige rietkragen.
Als vierde komt de categorie beleefbaar. Deze
lijkt op de vorige categorie alleen lopen er geen
paden doorheen en kun je bijvoorbeeld vanaf
een dijk over het gebied kijken of vanaf de wet
De Grote Putting
foto: Ludo Goosse is
De Grote Putting is een gebied waar je een heal
klein stukje doorheen kunt beperkt toeganke
lijk) en dat je voor het grootste gedeelte vanaf cie j
weg of vanaf de dijk kunt bekijken beleefbaar
Over de Putting bestaat geen discussie. Het s
een weidevogelgebied en daar kan je met goed
fatsoen niet doorheen lopen.
Toch probeert Staatsbosbeheer juist terreinen
in de categorie beleefbaar of beperkt toegank -
lijk beter bereikbaar te maken voor het publie
Dat kan op verschillende manieren. Zo zou or
rond-om de Putting bijvoorbeeld een wande -
route kunnen komen met op die route hier en
daar wat informatie-panelen en of een vogelk -
jkscherm.
Een ander terrein waar de laatste tijd over
gepraat wordt is de Vlaamse Kreek. Diegene i
onder u die er wel eens op excursie zijn gewee: t
kennen het wel. Staatsbosbeheer noemt het een
beperkt toegankelijk gebied. Je kunt bij de kreek
komen, er staat zelfs een picknicktafel en je kunt
een klein stukje langs de kreek lopen. Het
orchideeën-grasland is niet toegankelijk. Af ei
toe houdt Staatsbosbeheer een excursie naar
het gebied. Intern is vaak de discussie gevoei 1
of we het orchideeën-grasland ook niet wat
24
