A maar a la vroeger werd er wel vaker "rationeel" gedacht. Ook waren toen de verdergaande con sequenties van zowel het toenemende autover voer als het vergaande gebruik van bestrij dingsmiddelen nog niet in brede kring bekend en geaccepteerd. Je zou denken dat dat in 1998 wel anders ligt. Dat er met die middelen uiterst selectief zou worden omgegaan. Dat het alleen, ALS het al zo hoog nodig moet worden toegepast, dat uitsluitend op enkele plaatsen zou gebeuren. Niets is echter minder waar. Het gebruik is er nog steeds en uit bovenstaande blijkt dat zelfs looppaden bij schuurtjes niet worden vergeten. Je zou geneigd zijn te denken, dat dit zelfs uit puur economisch kostenoogpunt een aanvechtbare manier van verspilling is. Iets voor een bezuinigingsrond? Wat de zaak een nog vreemder wen ding geeft, is de voorlichting die burg ers krijgen, als ze telefonisch bij de Gemeente Terneuzen informatie in winnen. Het produkt is volkomen ongevaarlijk, zeker voor kinderen. Je zou het bij wijze van spreken kunnen drinken. Het wordt in een sterk ver dunde concentratie gebruikt. Dit alles leek mij zo verdacht geruststellend voor wat toch altijd nog een giftig produkt is, dat ik wat verder ben gaan speuren. Naar mijn idee zijn er bij een dergelijk middel twee mogelijkheden: Oftewel het middel is werkzaam voor wat het moet doen, in dit geval het doden van planten (o.a. gras) tussen stenen, en dan is het giftig. Oftewel het middel is niet werkzaam en dan is het onzin om het te spuiten, zowel ecolo gisch als economisch bezien. Aangezien ik mag aannemen, dat men niet helemaal zot is, moet ik aannemen, dat het een werkzaam middel is, met de daar bijbehorende conclusie. Bij nader onderzoek blijkt de laatste redenering nog niet zo gek te zijn. Het gebruikte middel is AA-karzol, een in deze kringen bekend middel, dat wettelijk inderdaad is toegelaten voor het hierbij vermelde doel. Let wel, een toelating wil niet zeggen, dat het middel veilig is en geen bezwaren kent. Het betekent alleen, dat het toegepast mag worden voor een bepaald deel, dikwijls omdat de meest economische manier van bestrijden is. Ecologische (dus natuur- en milieu-) aspecten beginnen hier pas de laatste jaren een rol te spelen. En prompt blijken dan heel veel middelen op een lijst van verdachte ol zelfs gevaarlijke produkten te belanden. Ken nelijk is AA-karzol ook een produkt wat op lou er economische gronden nog steeds gebru kt wordt. Wat is namelijk de waarheid, in tegen stelling tot de geruststellende "informatie" var de Gemeente Terneuzen? Het produkt AA-karzol is een middel met de werkzame bestanddelen Amitrol en Diuron. Dit zijn allebei produkten, die al jaren lang verdacht zijn. Bij een onderzoek naar het gebruik van bestrijdingsmiddelen in 1991 werd dcor de Gemeente Terneuzen ook reeds een produkt gebruikt met o.a. deze beide werkzame bestanddelen. Ook toén echter waren die reeds verdacht en cir culeerden er berichten over het ver- v- bieden ervan vanwege schadelijke eco- O logische effecten en andere nadelen. Amitrol werd in het verleden o.a. dcor p. de Nederlandse Spoorwegen gebru kt %D en zij zijn om deze redenen reeds in het begin van de jaren negentig met h et gebruik gestopt. Diuron is een produkt, dat oij de waterleidingbedrijven maar al te goed slecht!) bekend staat. Bij te hoge concentraties in het oppervlaktewater is niet meer gesch Kt voor de fabricage van drinkwater. Dit gebeurt regelmatig met ons eigen Zeeuws-Vlaam ;e drinkwater, dat uit de Biesbosch komt. Daar moest al meerdere keren de inname gestaakt worden vanwege te hoge concentraties Duron Napluizen van enkele handleidingen op het ge bied van bestrijdingsmiddelen leert het vol gende: Amitrol: (chemische, naam Aminotriazol) acute giftigheid: giftig gevaar voor optreden van kanker bij loon- spuiters giftig door opname via de huid. heeft een anti-schildklierwerking slechts matig afbreekbaar in het milieu ziekte bij kleuters geconstateerd na bespuitii g 30

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1998 | | pagina 32