»an de speelplaats piuron: acute giftigheid: giftig lerdacht i.v.m. kanker leer giftig via de huid heeft een anti-schildklierwerking prikkelend voor huid, ogen en slijmvliezen kan het functioneren van zenuwstelsel en longen fceïnvloeden Biecht afbreekbaar in het milieu keer giftig voor vissen, bodemdieren en bijen Dit goedje zou volgens de informant van de Gemeente Terneuzen niet giftig zijn, ongevaar- jk voor kinderen en je zou er zelfs bij wijze van spreken van kunnen drinken. Dit jaar is er door leerlingen van de Hogeschool Zeeland, Aquatis che Ecotechnologie een onderzoek gehouden raar het gebruik van bestrijdingsmiddelen door de 17 Zeeuwse gemeenten en de 4 Zeeuwse waterschappen. Hieraan werd door de Gemeente Terneuzen niet meegewerkt, evenals nog 2 andere gemeenten. Wel meedoen, en het toegestuurd krijgen van de resultaten, zou toch wel enkele ogen hebben geopend. Het wordt feitelijk nog ergerlijker, als je weet dat er veel methoden zijn, die stukken milieuvriendelijker zijn. Sommige hebben het nadeel dat ze wat c uurder zijn in het directe gebruik. Maar dit is slechts een denken op korte termijn. Op langere tarmijn gezien is een schoner milieu natuurlijk eel goedkoper en is investeren in de gezond heid van de inwoners van Terneuzen de llerbest denkbare investering. En de meest mpele economische bezuiniging en cologische verbetering is het eenvoudig achterwege laten van onnutte activiteiten. i aarom is er maar een zinnige conclusie mo- elijk: Stop met de huidige werkwijze en wel nmiddellijk. teratuurlijst: Dnkruidbestrijding door Zeeuwse gemeenten en water- chappen". door studenten van de Hogeschool Zeeland, fd. aquatische ecotechnologie, 1998. Bestrijdingsmiddelen in en om het huis". Reeks Natuur n Milieu nr. 17, Uitgave Natuur en Milieu, Utrecht. Jleidooi voor een duurzame relatie met het milieu" door C r. Lucas Reijnders, uitgave Van Gennep, 1984. Een discussie bijdrage over na tuurontwikkeling Door: P.CIijsen De laatste tijd duiken in de media kritieken op, die gericht zijn op het concept natuuront wikkeling, zoals dat op dit moment bedacht en uitgevoerd wordt. Het lijkt mij nuttig daar eens even bij stil te staan, daar dit ook in de Steltkluut een thema is, dacht ik niet het minst belangrijke. Die kritiek vreemd genoeg, komt niet van rabiate natuurhaters. Koos van Zomeren b.v. hanteert natuur en landschap veelvuldig als thema in zijn literatuur en de bioloog Midas Dekkers kun je met de beste wil van de wereld geen natuurhater noemen, al heeft hij misschien controversiële ideeën. De hoofd vraag die m.i. in hun kritiek naar voren komt is Wat verstaan we onder natuur? Van Zomeren signaleert de tendens om zoge naamde 'wilde' natuur te ontwikkelen, waarbij men soms voorbij gaat aan bestaande natuur- landschappelijke waarden. Nederland immers, is eerder het produkt van de spade dan een 'akker Gods'. Dekkers daarentegen, ziet het Nederlandse natuurbeleid meer als landschap- sconservering, dan als een natuurlijke ontwikke ling. Hij lijkt meer voor te zijn om hectaren te kopen en er vervolgens de handen af te laten, immers Moedertje Natuur kan het opperbest alleen af. De natuurorganisaties tenderen ernaar om 'de tuin te bestellen'. Ze zien de rijkdom der grens- biotopen en in een klein en gecultiveerd landje als het onze zou het behoud van die rijkdom voorop moeten staan. Wat is wijsheid? Is het misschien van alles wat? Is men soms niet wat te voorzichtig, iets waar je de grote economische planologie niet op kunt betrap pen? Ik bedenk dat het eerste belang van de natuur zou moeten zijn: de ruimte. Het tweede belang is: met rust gelaten worden. Het derde belang van de natuur is de ontwikkeling van haar biodi versiteit. Daar immers, vindt de natuur 31

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1998 | | pagina 33