w
Dauwtrappen in het Heilige Land
Door: Jan Flacge
Het dauwtrappen op Hemelvaartsdag is bij
de Steltkluut al lang een vaste traditie. De
wandeling met ontbijt van 1999 was al de
vijftiende in een onafgebroken reeks. Deze
wandeling ging naar wat in de volksmond
"Het heilig land" wordt genoemd n.l. de om
geving van Lamswaarde en Kuitaart. (Het
zou misschien leuk zijn als iemand de her
komst van deze naam eens wil verklaren, er
waren toch wel meer "straf katholieke" ge
bieden in Zeeuws Vlaanderen??).
's Morgens vroeg om vijf uur er zijn betekent om
ruim voor vier uur opstaan, want je moet klaar
staan om op tijd opgehaald te worden. Als na
tuur- en milieuvriendelijk iemand wil je immers
toch zoveel mogelijk met elkaar meerijden. In
het verleden heb ik enkele dauwtrap wandelin
gen mogen organiseren, dit jaar was ik alleen
maar "telefoonadres" waar deelnemers zich
konden opgeven. De laatste 2 jaren was er een
teruglopende belangstelling, dus bleef het tot op
het laatste moment een spannend gevoel om te
weten hoeveel deelnemers er dit jaar weer zou
den zijn. Uiteindelijk werden er toch ruim 20
deelnemers geteld. Aan de excursieleiders zou
het niet gelegen hebben, want met mensen als
Joop de Bakker en Peter Maas ben je van goe
de uitleg verzekerd.
Het was redelijk goed weer, alleen was er nogal
veel wind om de vogelgeluiden goed te kunnen
horen. En op zo'n "vroege-vogel' excursie gaat
het inderdaad om het horen van de vroege vo
gels. Het is toch nog wel gelukt een behoorlijk
aantal geluiden te horen en te herkennen. De
Blauwborst, die zich meer en meer in Oost
Zeeuws Vlaanderen laat zien, de kleine Karekiet
in het riet in de kreekjes, de Zwarte roodstaart
rondom een boerderij, natuurlijk de nodige Me
rels, Zanglijsters, Winterkoninkjes, een Zwart
kop, nog diverse andere soorten, kortom de
verwachte variatie in riedeltjes, toonladders, ge
fluit enzovoort was ruimschoots aanwezig. En
verder gaat het tijdens zo'n wandeling toch ook
om de onderlinge gezelligheid. En bloemdijken
zijn altijd mooi, ook om zes uur in de vroege
gen. Wist U trouwens dat Zeeuws Vlaanderan
elders in Nederland bekend staat om het mas-l
saai aanwezig zijn van het Fluitenkruid langs del
wegbermen in deze tijd van het jaar? En jel
staat er van te kijken hoeveel verschillende
plantensoorten voorkomen in een goed onder
houden wegberm. Daar zie je te voet ook veel
meer van dan per fiets of per auto.
Het ontbijt na afloop van de wandeling (voor de
meesten om ruim acht uur) was bij de fami ie
Verbruggen in de schuur. Deze schuur dateert
uit ongeveer 1760, helemaal precies is het niet
meer na te gaan. Toen wisten ze heel goed hoe
je een schuur moest bouwen, want het geheel
ziet er na bijna 240 jaar nog steeds heel dege
lijk uit en je verbaast je over de kunstige tech
niek en manier van bouwen, vooral van de dak
constructie, zodat er in de grote ruimte toch
geen hinderlijke palen staan. Tussen het stro
was een lange tafel gedekt en voorzien van de
nodige broodsoorten, beleg in alle soorten en
maten, koffie, thee, sinassap (met lekkere sui
ker op de rand van het glas), ieder zijn ei hoor
de er bij, als extra waren er nog warme brood
jes, recht uit de oven, kortom er was voor ieder
een ruim voldoende. (Wat blijft er na zo'n eve
nement een enorme afwas achter!).
Al met al, beide Marianne's, Marianne Lundahl
voor de organisatie van de excursie en Marian
Verbruggen voor de organisatie van het ontb t,
allebei bedankt voor het fijne begin van deze
Hemelvaartdonderdag. En Joop en Peter, be
dankt voor het gidsen en voor de uitleg. Hope
lijk is er een volgende dauwtrap excursie in het
jaar 2000 want een dergelijke traditie mag naar
mijn idee niet verloren gaan. Daarvoor zijn er
nog ruim voldoende mogelijkheden. Een stil e
wens voor volgende dauwtrap excursies heb k
wel: meer deelnemers. In het verleden waren er
aantallen deelnemers van veertig, vijftig en zelfs
meer. Hopelijk komt dat weer terug. Mogeli k
zitten er onder de Steltkluutleden ook nog aarci-
ge ideeën??
