WORSTENVRETERS
Een plaatje:
Klein karretje, twee houten wielen. Wordt
voortgetrokken door een hond, type Mechel-
se herder. Op de bok zit iemand met lange
stok waaraan een vette worst bungeld. Hond
kan er net niet bij, neus vol in de geuren,
tong een fractie te kort. Stapje vooruit denkt
onze hond en hup daar gaat de kar en hup
vooruit gaat ook de worst. Het lijkt wel het
befaamde 'perpetuum mobile' waar weten
schappers eeuwen lang vergeefs naar heb
ben gezocht. Inmiddels weten we dat dit
systeem, dat voortbeweegt op energie die
het zelf produceert, niet bestaat.
Maar de hond, de kar en zeker de worst symbo
liseert een situatie waarin we ons als natuurbe
schermers de laatste tijd nogal eens plegen te
bevinden. Althans zoals ik het zie.
Een voorbeeld: Container terminal Dow-
haven
Overslag van containers, daar gaat het hier om.
Buitendijks wordt een laad- en loskade aange
legd. Steltkluut heeft braaf bezwaar aangete
kend en deze zijn netjes, zoals dat hoort, door
de betreffende instanties ongegrond verklaard.
Tot zover niets nieuws. Maar die kade is een
begin en dat gaat binnendijks door. Minimaal
30 ha gaat dit verhaal binnendijks door, richting
Braakmanbos en Westgeul. Ineens is er sprake
van een convenant. De milieubeweging is 'om',
de natuurbeschermers akkoord en met grote
letters staat in de krant te lezen dat Zeeland Se
aports maar liefst drie miljoen investeert in bos
aanleg bij de Braakman. Even is er nog sprake
van dat het slechts om twee miljoen gaat.
maar wat maakt het uit. Of Staatsbosbehe r
maar even voor twee of drie miljoen aan bomen
wilt bestellen. Mooi bos, recreant tevreden, na
tuurbeschermers gelukkig, Zeeland Seapons
met glimlach. Maar ik zie een worst, al is er ten
opzichte van ons beginverhaal wel iets verai -
derd: we krijgen de worst daadwerkelijk te pa; -
ken! Want dat bos komt er en in dat convenart
zijn nog extra afspraken gemaakt ook. De cor -
tainers worden vooral via het water vervoerd ei
dat is milieubewust en het overslagterrein wo -
den netjes ruimtelijk afgescheiden en, oh ja nog
iets leuks voor ons: de Savooyaardsweg worct
misschien wel voor het autoverkeer afgesloten
Ik zal wel een zuurpruim zijn, een zeur en, oh zo
conservatief inmiddels. Want ik zie alleen mac
30 ha landelijk gebied dat verloren gaat ten kos
te van bedrijfsterrein. En dit is een ontwikkeling
die niet was afgesproken binnen het moeizame
proces in de zogenaamde Gebiedsgerichte Be
nadering Kanaalzone. Daar is gekomen tot ai
spraken omtrent wonen, werken en milieu. Wie
wat, waar, wanneer en hoe.
Nog een voorbeeld: Margarethapolder
Compensatie in het kader van natuurherste
Westerschelde. Er wordt een prachtig plaatj<
gepresenteerd, mooie kleurtjes, natuurlijke vor
men. Maar liefst 50 ha natuur krijgen we er bi
en ik zie links en rechts de oogjes glinsteren
Eindelijk, de natuur in het offensief! Investerinc
in dit geval, rekent u even mee, 50 ha a later
we zeggen 70.000,-, plus nog wat inrichtings
kosten die meer mogen zijn dan 10.000,- pei
ha. Laten we het houden op een slordige 4 mil
joen. Dat is dan toch ook weer mooi! Maar, hc
even. even terug, want ik voel me weer wat on
gemakkelijk. Waarom was dit project ook a
weer opgezet? Natuurherstel Westerschelde als
compensatie voor natuur die verloren gaat dooi
de vaargeulverdieping. Nieuw begrip die natuur
compensatie. Sinds enige jaren verheven tot
rijksbeleid en het zegt zoveel als grootschalige
ingrepen in landschap of natuur moéten gecom
penseerd worden. Met veel enthousiasme ont
vangen destijds. Even opzoeken in Van Dale
10
