of niet. Oké, we hebben ook heel kwetsbare ve getaties. Maar is het niet zo dat die vegetaties heel kwetsbaar zijn omdat de oppervlakte waar ze staan zo klein is dat je er met goed fatsoen niet eens kunt lopen? Als de gebieden wat gro ter waren en de omstandigheden wat beter zou den er meer plekken met kwetsbare vegetatie zij zodat de natuurliefhebbers wat meer ver- sp'eid zouden komen kijken. Dus minder betre ding. In dit opzicht is Nederland arm. Arm aan groot schalige gebieden met ideale milieu omstandig heden voor bijzondere planten en dieren. Maar 'ook arm aan inzicht. We willen alles bescher men, behouden en liefst niet verder vertellen. Ik hoorde onlangs van een paar gerenommeerde vogelaars uit onze vereniging dat er weer een paar heel bijzondere broedgevallen hebben plaatsgevonden. Bij hoge uitzondering mocht ik hei weten, maar ik mocht het echt niet verder vertellen. Nu besef ik ook wel dat we geen bus sen met mensen op een enkel nestje van een dv arsgestreepte tuinkwikstaart willen hebben. Dc vindt dat beestje vast niet leuk. Maar om nu te vachten met de melding tot het beestje uitge- br ed is en al lang en breed weer richting het zu den gaat vind ik ook wat overdreven. Is het met zo dat we veel meer baat hebben bij beter natuurbesef (lees natuurbeleving). Dat een waterschapsbestuur misschien eens wat vaker mee naar buiten genomen moet wor den om te laten zien wat er op hun dijken en in hun bermen allemaal staat of zou kunnen staan? Dat een gemeente misschien in zou kunnen gaan zien dat grootschalige natuurge bieden met prachtige flora en fauna ook een steentje bij zouden kunnen dragen aan de eco nomie? De middenstand in de Viroin-vallei heeft h :!emaal ingespeeld op de natuurwaarden in zijn omgeving. Tienduizenden Belgen, Fransen en Nederlanders komen jaarlijks plantjes en vlinders kijken, zonder dat de zaak naar de knoppen gaat. Alleen al door het feit dat er ge noeg kalkgraslandjes zijn. Zouden we onze pro vinciale en gemeentelijke bestuurders er ooit van kunnen overtuigen dat wanneer er maar ge noeg duinvalleien, natte kreekgraslanden en schone kreken zijn, de mensen vanzelf zouden komen? Nat kreekgrasland bij Vlaamse kreek: Een bloemenzee van o.a. Rietorchis, Vleeskleu rige orchis, Echte koekoeksbloem en Grote ra telaar Foto: Marian Langeveld Natuur als economische factor! Zeeuws-Vlaanderen als een schitterend land schappelijk natuurgebied. Met genoeg plaats voor landbouw, recreatie en natuur. Misschien wat minder industrie. Nee, het enige wat onze bestuurders nu bezig houdt is het feit of er nu in Zeeuws-Vlaanderen één, twee of drie outletcen- ters passen. Ik zou het wel weten. Binnen tien jaar alle kreken in Zeeuws- Vlaanderen gebag gerd, overal natuurvriendelijke oevers (geen oe vers waarvan ze zeggen dat ze natuurvriendelijk zijn terwijl ze alleen maar onderhoudsvriendelijk zijn) met brede rietkragen. Genoeg otters zodat de Belgen uit de Ardennen hier naar toe komen om de wouwaapjes en de otters te bewonderen. Voorlopig zullen we het moeten doen met wat we hebben. Ik denk dat ik volgend jaar juni maar eens thuis blijf. Ruige anjers kijken in Koewacht of Vlaamse peterselie bij Nummer Een. Wat zegt u? Waar ze staan? Kom nou, u dacht toch niet dat ik dat ging verklappen! 13

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1999 | | pagina 15