(CDNA), dat is de officiële (of is het een offici-
euse instantie die de haar voorgelegde geval
len beoordeelt, ook gevallen voorgelegd die
niet via Dutch Birding zijn gemeld.
Zulks is inderdaad mogelijk aangezien CDNA
niet mag geïndentificeerd worden met de Stich
ting Dutch Birding Association. Men kan z'n
waarnemingen steeds rechtstreeks toezenden
aan CDNA zonder eerst een vermelding ergens
in een 'waarnemingsrubriek'.
De CDNA kan inderdaad niet-aan-haar-
voorgelegde gevallen beoordelen op grond van
een publicatie in een boek, tijdschrift of rapport.
Mits zij kennis heeft van de publicatie natuurlijk.
Een voorbeeld daarvan is mijn eigen waarne
ming van de Roze Spreeuw (Sturnus roseus) in
de Canisvlietbinnenpolder (Tombeur 1995). De
waarneming werd niet via de klassieke procedu
re voorgelegd aan het CDNA, maar deze heeft
dit geval als het ware geëvoceerd. Ik vraag mij
trouwens af of men zich tegen een positieve ho
mologatie kan verzetten (tegen een verwer
ping kan men wel in beroep gaan).
Mij is onbekend of de CDNA van niet- of onvol
doende gedocumenteerde (gepubliceerde) ge
vallen bijkomende inlichtingen aan de waarr e
mer vraagt. In de Vlaamse homologatiecom-
missie waarvan Johan van den Steen eerst ic
en later secretaris was van 1977 tot 1992 ge
beurde dat wel. Waarnemers zijn evenwel niei
steeds bereid om op die vragen te antwoordei
Noot redactie:
In de volgende Steltkluut wordt het slot van fit
artikel geplaatst.
Zwaan vooraan, twee eeuwen vreemde vogels in ons land
Door: Marion de Bi o
Een dikke pil waarin alle Nederlandse vogels
vermeld staan, met de nadruk op zeldzame
soorten. Een tweede deel, met schaarse en
algemene vogels, volgt nog dit jaar. De vo
gelaar blijft bladeren in de 'Avifauna van Ne
derland'.
Bij harde wind, vroege vorst of andere extreme
weersomstandigheden belanden soms de
vreemdste vogels in ons land. Vooral langs de
kust, tijdens de herfsttrek. Misschien wel de
merkwaardigste was een Canadese kraanvogel
die in 1991 in het Lauwersmeer neerstreek, na
dat hij een etmaal eerder nog op de Shetlandei-
landen, ruim 800 kilometer verderop, was waar
genomen. Hij liet zich een dag lang bewonderen
door massaal toegestroomde vogelaars met te
lescopen en camerastatieven om daarna spoor
loos te verdwijnen.
Een steltstrandloper bij Rhenen, een sneeuwuil
op de Maasvlakte: de Commissie Dwaalgasten
Nederlandse Avifauna houdt het allemaal nauw
gezet bij. Daarbij worden foto's of geluidsopna
men, video's of veren als bewijsmateriaal vei-
langd. Negentiende-eeuwse waarnemers na
men vaak hun toevlucht tot het neerschieten
van de vogel in kwestie. Natuurmusea staan er