dat ooit gedacht, één betonnen vaargeul, met vi'Ste bodem vanaf Breskens naar Antwerpen. A ijn toen bleken ze ook geen hoogwatervlucht- p aatsen meer nodig te hebben. Dat hele gedoe ever Conventie van Ramsar en vogelrichtlijnge- bieden hebben ze toen maar afgeschaft. De laatste wetlandwacht heeft nog een standbeeld je gekregen. Het staat vlak bij het evenemen tenpaleis Saefthinge. Dat was trouwens nog een heel gedoe, om Saefthinge te bewaren. Toen dat kanaal er doorheen gegraven is, heb ben ze nog een paar miljard euro uit de com- ponsatie - pot gebruikt om het hele gebied in een grote betonnen bak te gieten. Wist jij dat je v oeger maar op de dijk hoefde te gaan staan om de vogels te zien? Toen zat die muur er nog niet voor! Ze kwamen zelfs overvliegen. Ik moet zeggen, het werkt wel. Ik kan me nog herinne ren dat ze die enorme pompen aan het plaatsen waren die nu nog zo mooi het getij nabootsen. Eerst is nog geprobeerd om het gelijk met het echte tij op en af te laten gaan, om de zes uur dus. Later bleek dat toch weer te duur, maar één keer in de vierentwintig uur eb en vloed is ook best wel aardig. Wist je dat ze laatst weer een scholekster hebben gezien in Saefthinge? Mee, een echte scholekster? Ja, op de trek, maar toch. Als ik jou was dan zou ik me maar eens een keer inschrijven voor een excursie .'aar. Dat deed mijn vader vroeger ook wel eens. Als je geluk hebt, ben je over een paar jaar aan de beurt om eens een keer een met en gids mee te lopen. Je krijgt er best nog wel een indruk van hoe het vroeger was hoor. Ze hebben die muren aan de binnenkant heel leuk beschilderd met oude landschapsbeelden en zo. Nee, weet je waar het fout is gegaan, jon gen? Volgens mij ergens in de jaren 90. Er wa ren nog een paar mensen actief binnen de na tuurbescherming, de rest van Nederland was gewoon lid van Natuurmonumenten. Sommige van mijn vaders vrienden deden nog onderzoek naar zweefvliegen en libellen, sommige telden nog vogels. De meeste mensen echter bekeken toen natuur al vanuit hun luie stoel. Natuur van af een CD ROM was toen net in opmars. Het waren gouden tijden voor de natuurbescher ming. Ze werden overal uitgenodigd, mochten overal over meepraten, zolang ze maar niet te gensputterden. We hadden toen nog een pro vinciale milieufederatie, die onderhandelde echt keihard. Goed, hier en daar een paar hectares weg, maar dan wel daar weer compenseren. Volgens mij moeten er toen toch mensen zijn geweest die het in de gaten hebben gehad. Weet je ik vond in een plakboek van mijn vader, jou opa, een artikeltje uit 1999. Daarin stond dat de wereldbevolking op dat moment 6 mil jard mensen bedroeg en dat het in 2040 12 mil jard zou zijn. In 1999 spraken ze ook nog volop over natuurcompensatie. Zou er nou niemand zijn geweest die deze twee zaken eens naast elkaar gelegd heeft? Er moet toch iemand zijn geweest die wakker was? Of zouden ze nou vol op bezig zijn geweest met compenseren? Als je nu nog naar Canisvliet wilt, dan moet je naar Oost - Europa. Daar staan die bomen die er voor in de plaats zijn gekomen. Wil je weten hoe het er uit zag? Zullen we even naar de "virtuele realiteit kamer" gaan en een beeldhelm opzetten? Met wat geurpatronen erbij waan je jezelf zo weer in wat ze toen al "nieuwe natuur" noemde!" 27

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1999 | | pagina 29