We hebben er daarna nog veel gevangen. En
elke keer als het betreffende dier het stuk hout in
zijn nek kreeg zeiden we net van te voren nog
even:" Sorry old chap....Klap!" het verhaal
speelt zich af in Ierland) Waarschijnlijk vanwege
het feit dat het vissen zo makkelijk ging en om
de reden dat ze niet altijd met de benzinekoker
wilde prutten verdween mijn partner de
komende dagen steeds meer richting de wa
terkant met de hengel. Enigszins veront
waardigd probeerde ik intussen een maaltijd te
bereiden op de benzinekoker. Het was toch mijn
Hengel?! Koop er zelf een!
Weer even terug naar mijn eigen geweten. Mag
je dieren doden voor eigen gebruik, met andere
woorden mag een jager een konijn schieten of
een visser een vis vangen? Ik ben er nog steeds
niet uit. Ik kan nu verhandelingen gaan houden
over een voedselpyramide waar aan de top de
mens staat en dat het in feite onze taak is,
allemaal geklets. Ethiek. Ik zelf vond het een
vreemde ervaring. Het vangen van een vis was
spannend.
Wat zou het dit keer zijn, een baars, een snoek,
misschien wel een Zalm! Een ding is zeker. Of
een vis nu wel of geen pijn heeft, leuk vindt hij
het niet als hij met een scherpe haak ergens in
zijn lichaam uit zijn element wordt gehaald in
een milieu waar hij niet kan ademen. Of je hem
nu uit het water haalt en hem heel vakkundig
van zijn haak bevrijd vervolgens in een leefnet
zet om aan het einde van de dag je vangst heel
sportief weer terug zet, of hem een klap op zijn
kop geeft vervolgens de haak uit zijn bek trekt
en hem daarna schoonmaakt en op eet. In beide
gevallen geldt voor mij maar één dringende
vraag: heeft de mens het recht om een dier te
vangen? Met andere woorden, te plagen, doden,
pijn doen?
Ongetwijfeld dat u een andere mening heeft.
Voor mij is vissen is hetzelfde als jagen. Alleen
bij sportvissen zet je de vis meestal levend
terug. Gedood, of levend terug gezet, leuk vind
de vis het vast niet. Sportvissen is trouwens een
raar woord. Sport is volgens Koenen's Hand
woordenboek der Nederlandse Taal:
1. allerlei lichamelijke oefeningen en ontspan
ningen waarbij vaardigheid en kracht vereist
worden;
2. ontspanning op geestelijk gebied met een
wedstrijd karakter, b.v. dammen, schaken. Ik
heb ondervonden dat vissen ontspannend kan
werken, maar om het nou sport te noemen...
Maar hebben andere mensen die tegen vissen
en jagen zijn maar wel regelmatig in de natuur
vertoeven niet een beetje boter op hun hoofd?
Wat te denken van de vogelaar die met streep-
lijst en potlood 's morgens vroeg voor dag en
dauw in het veld alle soorten noteert die hij
tegen komt? Of de insectenkenner die steeds op
zoek is naar nieuwe soorten en om te deter
mineren van elk soort wel een exemplaar mee
naar huis neemt om hem vervolgens als
"bewijsmateriaal" na de studie ergens mooi op
te prikken?
Wat te denken van iemand die planten fo
tografeert, of plukt en droogt om ze vervolgens
thuis in het herbarium te bewonderen?
Zijn we niet allemaal een beetje een jager en
verzamelaar? Wat beweegt iemand om de hele
dag in zijn schuilhutje zit om vervolgens stijf,
koud en stram huiswaarts te keren. Moe maar
tevreden, met waarschijnlijk een hele mooie
plaat van de Geelpootruiter! Is hij anders dan
iemand die de hele dag in de regen aan de
waterkant zit te turen naar zijn dobber om aan
het einde van de dag zijn leefnet te legen en
thuis bij moeder de vrouw de aantallen, soorten
of kilo's te vermelden? Zijn zij anders dan de
jager die de hele dag sjouwend door de
Zeeuwse klei thuiskomen met een koppeltje
fazanten? Ik hoor het u zeggen: "die vogelaar
doet de vogels geen pijn." Nee, hij waarschijnlijk
niet, maar ik herinner mijzelf, een jaar of veer
tien/vijftien met mijn eerste camera met tele
lens, liggend in het lange gras om een tureluur
te fotograferen. Toen de foto gemaakt was hij
is overigens mislukt) stond ik op. Alle vogels in
het grasland vlogen op en aan mijn buik kleefde
de restanten van een nestje met kievitseieren
Lomp. ondoordacht, maar niet met opzet! Na
tuurlijk zijn er ook nog mensen die geen van
allen doen, niet fotograferen, vogels kijken, ja
gen of vissen. Nee. Zij rijden met 120 over de
snelweg. Thuisgekomen met de autogril vol
geplette al dan niet zeldzame insecten schuiven
zij achter de varkenskarbonade, ergens uit een
Zeeuws Vlaamse biostal afkomstig. Ik vind het
maar moeilijk!
Een ding is zeker: volgend jaar gaat de hengel
weer mee, evenals mijn camera. Een jachtge
weer heb ik niet en mijn auto laat ik dan thuis!
11
