Even bijbomen Kent u dat gevoel? U heeft een huis gekocht in een nieuwbouwwijk. Een rijtjeswoning. Zelfde huis, maar elk exemplaar toch weer anders. De tuinen zijn inmiddels aangelegd, de gordijnen hangen, schuttingen en tuinschuurtjes zijn ge maakt. ledereen is gesetteld. Lekker in je eigen kot, al dan niet afgeknepen door een hypotheek. Zo een wijk die uit de grond is gestampt. Sa men met uw buren heeft u een bepaald ver bond. Zo van "Zijn ze die scheuren bij jou al ko men maken?" of: "Hoe heb jij dat opgelost met die vliering?" Je zit allemaal in hetzelfde schuit je. Je gaat regelmatig bij elkaar om de koffie en de kinderen gaan samen naar school. Elke woensdagavond ga je kaarten met de buurman en jullie zijn zo goed op elkaar ingespeeld! Je rijdt bijna allemaal dezelfde middenklasser, kortom je voelt een bepaalde saamhorigheid die alleen maar voor lijkt te komen in tijden van rampspoed. Totdatna verloop van tijd die buurman een beetje verandert, hij lijkt een ander persoon, spreekt schijnbaar een andere taal, en speelt ineens een ander kaartspel. Voordat je het weet is het een heel andere buurman. En die vrouw.... Het begon op het moment dat hij een andere auto ging kopen. Enigszins verbaasd merkte je nog op dat die kadett toch nog zo oud niet was? Nee, maar buurman wilde wat meer in stijl gaan rijden. Ook meer veiligheid. Wat ruimer zitten en, ja, hij had promotie gemaakt. Hij mocht nu wat vaker vergaderen met de di rectie. Dus dan pas je je stijl wat aan. Eerst dacht jij nog dat hij een grapje maakte. Die buurman waar je altijd zo mee kon lachen, die buurman waarmee je nog op de makelaar en de gemeente hebt staan schelden. Die buurman waarmee jij in hetzelfde schuitje zat, koos een heel ander bootje! En de buurvrouw doet mee. Zij gaat niet meer met jouw vrouw naar de tuin- club maar moet nu tennissen met de vrouw van buurman's baas. En voordat je het weet kan je de boontjes weer alleen doppen. Buurman is lid geworden van een andere kaartclub en buur vrouw brengt de kinderen nu zelf naar school, samen met een buurvrouw van verder op, ook een nieuwe auto. Zelfs in het buurtcomité Door: Hans van Hage, kritisch natuurliefhebbi; spreekt buurman een heel andere taal. Die m:j keiaar is opeens zo erg niet meer en dat ve haal over die gemeente moet je ook ander zien. Intussen vraagt u zich af: "wat heeft dit verha; nu te maken met natuur en milieu?" Even teru> naar de werkelijkheid. De buurman is, laten w zeggen, de ZMF. Zeeuwse Milieu Federate; Een club die de belangen van het milieu en cl natuur samen met ons vertegenwoordigen. 1 Mensen zoals u en ik. Een club die overkoepel lend werkt. Het geluid dat onze verenigini voortbrengt vertalen zij naar een ander niveau5 zodat bijvoorbeeld provinciebestuurders cl soms landelijke politici het ook begrijpen. To voor een aantal jaren geleden ging dat ooi goed. Er was regelmatig overleg en we begre pen elkaar. Waarschijnlijk hebben de meestd van u tot nu toe nooit het besef gehad dat d<l geluiden van onze vereniging verder reiken da- de gemeente- of waterschapspolitiek. Goeds zaak toch? Ja. Totdat de ZMF een ander ver haal gaat spreken. Totdat üw bestuur er ze1 ook niets meer van snapt. Totdat buurman ee andere auto gaat rijden, een andere taal spreek en je er plotseling bij stil staat dat het verhaa wat buurman verteld in het buurtcomité nie meer het verhaal is wat kwijt wilde. Dit ge beurt de laatste tijd ook in de Zeeuwse milieu- politiek. De ZMF speelt een vreemd spel. U kenl het gevoel wel. Je loopt ergens in het buiten land een kroeg in en vier mannen zitten te kaar ten. Slaan regelmatig met de vuisten op tafel, schuiven heen en weer met muntstukken en el ke keer als u denkt dat u het snapt, wint er weer iemand anders. Dat zelfde gevoel heb ik de laatste tijd als ik de onderhandelingsperikelei volg waarmee de ZMF "onze" eisen naar buiten brengt. Waarschijnlijk doen ze het wel goed. Ik ben er haast wel zeker van. Maar ik mis mijn oude buurman toch een beetje. Het spe' rondom de containers in de Braakman, Zeeland Seaport, alles gaat door. Kan iemand mij de spelregels uitleggen? Buurman, alsjeblieft, daa eens even af naar je wortels en leg ons eens uitl wie er gaat winnen en wat de inzet is? 28 -

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1999 | | pagina 30