r geitje. Door de verrekijker kon Ralf zien dat het een jonge vogel was. Toen we al wandelend langs de Lekebeek het gebied verlieten, kregen we tot onze grote ver rassing nog twee ijsvogeltjes te zien. Vermoe delijk is hier sprake van een broedgeval. Inmiddels was het al drie uur geworden, maar toch besloten zeven deelnemers om nog een uurtje door te brengen in het waterwingebied van St. Jansteen. We namen afscheid van de andere excursiedeelnemers en de twee meisjes kregen van de excursieleider nog een vlinder- zoekkaart waarmee ze glunderend huiswaarts keerden Waterwingebied St. Jansteen In het waterwingebied St. Jansteen kregen we aan het meest westelijk gelegen noordkanaal, waar een week eerder nog een groot aantal schapen liepen, een groot aantal libellen te zien. Veel geelvlekheidelibellen, waarvan de eerste reeds op 3 juni was gezien, zaten op de planten in het kanaal. Ook de zwervende pantserjuffers waren massaal aanwezig en zijn hier overal waargenomen en honderden, misschien wel duizenden, zijn er in dit gebied uitgekomen. De gewone pantserjuffer zagen we dit jaar voor het eerst. Midden in het bijna droogliggende kanaal deed ik (E.T) nog een verrassende vangst. Een vrouwtje viervleklibel met grote donkere vlekken bij het pterostigma, forma praenubila. Natuurlijk iets om op foto en dia vast te leggen door onze specialist Joop Rijnders. Om vier uur besloten we een einde te maken aan deze succesvolle (marathon)-excursie waarbij we zoveel gezien hadden. Enwat hadden we geboft met het weei. Het was immers droog gebleven en door de be schutting voelde het binnen het gebied toch wel een paar graden warmer aan. Onze vrienden van boven de Schelde vonden het drie prachtige gebieden, een geweldige dag en willen graag nog eens terugkomen en ook wij keerden met een goed gevoel huiswaarts. Even bijbomen Mooi hè. die akkerranden! Als u dit leest zijn de meeste akkerranden al een beetje op hun re tour, maar wat waren ze mooi! U moet er maar eens bij stoppen op een mooie zonnige dag. Af hankelijk van het lef van de boer of de verstrek te subsidie liggen her en der verspreid in de provincie van die stroken met mengsels van bloemen en graangewassen rondom de tarwe, aardappels uien of suikerbieten. Natuur, liever, boerennatuur. Via een regeling van LNV, ons ministerie van Landbouw Natuurbeheer en Vis serij komen boeren in aanmerking voor subsidie als ze zo'n rand inzaaien en beheren. Het idee erachter is dat de ecologische infrastructuur in de betreffende landbouwgebieden verbeterd wordt! Een loffelijk streven van ons ministerie waar veel boeren inmiddels gebruik van ge maakt hebben. Zoveel dat de subsidiepot dit jaar al weer gauw leeg was. Niet zo gek als je ziet wat er voor een vierkante meter akkerrand betaald wordt. Ergens tussen de 50 en 60 cent. En dat is een bedrag dat je met wintertarwe in Door: Hans van Hage, kritisch natuurliefhebbe ieder geval niet verdient. Er zijn natuurlijk voor waarden gesteld door LNV. Voorwaarden aan het te zaaien mengsel, de breedte, de ligging en nog een paar beheers voorwaarden. De bedoeling is om de natuur rond die akkers dus te verbeteren. Ik ben er van overtuigd dat dat gelukt is. Ga je langs zo'n ak kerrand dan zie je verschillende soorten vlin ders en andere insecten rondvliegen. Maar ook een torenvalk hangt graag te bidden boven die akkerrand. Een teken dat er muizen zitten. Vasi en zeker zitten daar nu meer muizen dan dat ei voorheen zaten. Het betekent dus ook dat de muizen die anders zich te goed deden aan de gezaaide gewassen nu waarschijnlijk wat meer in de akkerrand blijven zitten omdat daar ge noeg aanwezig is. Het zou dus kunnen beteken dat de boer dan wat minder met muizengif in de zaaiperiode aan de slag zou hoeven. Maar nu draaf ik door. Dit zijn conclusies van mijzelf, niet van LNV. Er klopt namelijk een en ander niet met de regeling! De regeling zou na tuur ten goede moeten komen. Natuurlijk komi

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 2000 | | pagina 24