w TELLEN, TELLEN EN NOG EENS TELLEN, MAAR DAN? sing tussen een wolf en een hond. Die kruisin gen, zoek dat ook nog maar eens op via inter net, zijn werkelijk levensgevaarlijk. Vooral voor Kinderen, maar ook voor volwassenen. Deze dieren zijn verantwoordelijk voor alle 'waargebeurde" verhalen over "wolven" die mensen aanvielen. In alle gevallen was er maar één oplossing geweest. Het beest doodschieten. Goed, hadden we zeker geweten dat het een echte wolf was geweest, eentje uit de wildernis die uitgestoten uit zijn roedel op zoek naar een nieuwe roedel afgedwaald was naar Zeeuws Vlaanderen hadden we misschien eerst het beest moeten proberen te vangen. Maar hoe groot was die kans nou werkelijk? En mag je dan zomaar de beslissing nemen om maar "af te wachten" totdat je het zeker weet? Nogmaals, wolfshybriden zijn levensgevaarlijk. Inmiddels mogen we aannemen dat er iemand zo verstan dig is geweest het probleem op te lossen. Dat Dat we nu nog steeds niet weten wat het precies was hebben we te danken aan het gekonkel van alle "deskundigen" en de ondeskundigheid van de plaatselijke en landelijke overheid. Voor on deskundigheid mag je ook "gebrek aan ervaring" lezen, maar in dat geval zou ik weer willen spre ken van besluiteloosheid. Degene die het dier naar alle waarschijnlijkheid heeft gedood is na tuurlijk bang voor represailles. Affijn. Nadat we dit achter de rug hebben, herhaalt de geschiede nis zich weer. De "deskundigen" hebben zich inmiddels weer ontfermd over het zeehondje Axel. De ruzie was weer eens niet van de lucht. Ik vraag mij af wat het volgende dier is waar de "deskundigen" zich over gaan ontfermen. Wist u trouwens dat er in Europa ook beren leven???! P.S. Inmiddels is er een beloning uitgeloofd aan diegene de verblijfplaats van de vermoedelijk dode wolf kan verklappen. Duizend gulden. Ik wil daar nog wel wat bovenop doen. Een fles hele goede whisky. Met whisky en een goed kampvuur komen de beste verhalen tot hun recht. Sinds besteden we (HC sinds 1977 en JP sinds 1981) een groot deel van onze vrije tijd aan het waarnemen van vogels. We doen dat vooral in Midden Zeeuws-Vlaanderen, het gebied waar we wonen. Veel waarnemingen van gewone soorten zijn niet verder gekomen dan ons eigen archief. Dat komt onder andere omdat we onze handen alleen al vol hadden aan het bijhouden daarvan. Sinds we de beschikking hebben over een computer, worden alle waarnemingen opge slagen in een database. Selecteren en verwer ken van gegevens wordt dan een stuk eenvou diger. En als je dan op een avond voor je com puter zit en de waarnemingen van een bepaalde soort over het scherm laat rollen, denk je al snel daar kunnen we eigenlijk best eens een aardig artikeltje over maken. We slaan de vogelwaarnemingen op in het door Roland Vannieuwenhuyze uit Loppem (België) geschreven programma 'Vogels'. Het invoeren Door: h. Castelijns van de waarnemingen ging altijd al vlot, en raad plegen was ook geen probleem, maar het ver werken van de gegevens was tot nu toe nogal omslachtig. Met de nieuwste versie van het pro gramma is dat niet meer het geval. Je kan een bepaalde selectie van gegevens naar een tekst bestand exporteren dat je vlot naar een reken blad, in ons geval Excel, kunt overhalen. En dan is de stap naar tabellen en grafieken vlug ge maakt. De basis voor een artikeltje ligt er dan. Nog wat verklarende tekst erbij en ook anderen kunnen er kennis van nemen. Vanaf heden zul len wij met enige regelmaat (welke, dat houden we voor ons) waarnemingen uit ons archief ha len, bewerken en publiceren. Omdat Midden Zeeuws-Vlaanderen zowel tot de invloedssfeer van 't Duumpje als van de Steltkluut gerekend kan worden, zal dat in beide tijdschriften gebeu ren. 13

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 2001 | | pagina 15