A
DE BETUTTELAARS VAN HULST
In de grondwet is vastgelegd dat bescherming
en beheer van groen tot de basistaken behoren
van gemeenten. Vanwege de veelheid aan be
langen die gemeenten moeten afwegen is het
belangrijk die taak vast te leggen in bv. een ge
meentelijk groen- of bomenbeleidsplan en kap-
verordening. Gemeenten hebben de vrijheid om
dit zo in te vullen, zoals ze dat zelf willen.
De gemeente Hulst heeft een wel heel merk
waardige invulling aan haar kapverordening ge
geven. Voordat we daar wat verder op ingaan
eerst wat uitleg. Het verloop van de bezwaar en
beroepsprocedures bij kapverordeningen zit in
gewikkeld in elkaar. Óm een inzicht te geven in
de stappen die te nemen zijn in bezwaar en be
roepsprocedures nemen we hierbij een handig
overzichtsschema over uit het boek Recht op
Bomen van de Bomenstichting.
Wie een boom wil omzagen heeft daarvoor
meestal een vergunning nodig. Deze wordt aan
gevraagd bij de gemeente. De gemeente kan
daarna op twee manieren te werk gaan.De eer
ste manier is het voornemen tot vergunningafgif-
te in de kranten te publiceren. Daarbij wordt dan
vermeld dat men eventueel bedenkingen hierte
gen kan richten aan het college van B en W. Te
vens wordt de inspraakperiode vermeld. Na de
afwikkeling van de inspraak beslist de gemeente
over de daadwerkelijke afgifte van de vergun
ning.
De andere methode, en dat is zoals het in Hulst
gebeurt, is dat men de vergunning direct afgeeft,
maar voorwaarden verbindt aan het gebruik
daarvan. Ook dan kan de afgifte van de vergun
ning gepubliceerd worden, met de daarbij horen
de mogelijkheden van inspraak. Normaal ge
sproken kan dan pas van de vergunning gebruik
gemaakt worden als er geen bezwaren zijn bin
nengekomen, of de eventuele bezwaren zijn ver
worpen.
In de kapverordening van de gemeente Hulst
(zoals ook wel in die van andere gemeenten) zit
echter een hiaat. Ze verbiedt niet het kappen
van bomen na afloop van de inspraakperiode,
als er bezwaren zijn binnen gekomen. Alerte
ambtenaren merkten dit op en via een raads
voorstel is geprobeerd dit gat te dichten. Ge
meenteraadsleden echter vonden een correctie
Door: Lucien Calle
van de kapverordening niet nodig, en spraken
van een betutteling van de bevolking. Hieruit valt
op te maken hoe weinig serieus de Hulsterse
gemeenteraadsleden het groenbeleid nemen
Het is verbijsterend te merken hoe ecologische-,
landschappelijke- en belevingswaarden van bo
men worden gemarginaliseerd. Alleen PVDA-erl
Paul Plasschaert verdedigde het fatsoeneren
van de verordening, waarvoor complimenten.
Nu blijft er in Hulst dus een lek in de kapverorde
ning bestaan. Dit is uitermate vreemd en dom
omdat:
De gemeente zichzelf hiermee de mogelijk
heid ontneemt om na een eventuele belan
genafweging, een besluit daarover te hand
haven. Hier wordt in democratische zin eeri
idioot signaal aan de bevolking afgegeven
u mag best bezwaar maken, wij als ge
meente nemen het toch niet serieus.
De aanvrager van de kapvergunning, die
het fatsoen heeft om in deze situatie toch
een vergunning aan te vragen, door eer
zinloze ambtelijke molen moet. Terwijl de
gemeentelijke bemoeienis toch niets uit
haalt. Kappen kan er na de inspraak altijd.
De bezwaarmaker tegen de voorgenomen
kap natuurlijk al helemaal in zijn hemd ge
zet wordt. Wie is nou zo zot om in deze ge
meente nog bezwaar te maken, als je van
tevoren weet dat de kap na afloop van de
inspraakperiode toch gewoon door kar
gaan, wat de aard van de bezwaren ook zijr
geweest.
De bezwaarmaker op kosten wordt gejaagd
Wie in deze gemeente zeker wil zijn dat de
boom niet wordt gekapt voordat de bezwa
ren zijn behandeld, is wel verplicht direc
een voorlopige voorziening aan te vrager
bij de rechtbank. Dit kost 225,-. Dit heef
een drempel verhogend effect.
De gemeente zijn eigen grondwettelijke ver
antwoordelijkheid uit de weg gaat, door zich
te verschuilen achter de rechtbank.
De hele gang van zaken in Hulst is weinig ver
heffend. Het valt te hopen dat de raad in "al zijr
wijsheid" de zaken toch niet goed begreper
10
