w
TELLEN, TELLEN EN NOG EENS TELLEN, MAAR DAN?
sing tussen een wolf en een hond. Die kruisin
gen, zoek dat ook nog maar eens op via inter
net, zijn werkelijk levensgevaarlijk. Vooral voor
Kinderen, maar ook voor volwassenen. Deze
dieren zijn verantwoordelijk voor alle
'waargebeurde" verhalen over "wolven" die
mensen aanvielen. In alle gevallen was er maar
één oplossing geweest. Het beest doodschieten.
Goed, hadden we zeker geweten dat het een
echte wolf was geweest, eentje uit de wildernis
die uitgestoten uit zijn roedel op zoek naar een
nieuwe roedel afgedwaald was naar Zeeuws
Vlaanderen hadden we misschien eerst het
beest moeten proberen te vangen. Maar hoe
groot was die kans nou werkelijk? En mag je
dan zomaar de beslissing nemen om maar "af te
wachten" totdat je het zeker weet? Nogmaals,
wolfshybriden zijn levensgevaarlijk. Inmiddels
mogen we aannemen dat er iemand zo verstan
dig is geweest het probleem op te lossen. Dat
Dat we nu nog steeds niet weten wat het precies
was hebben we te danken aan het gekonkel van
alle "deskundigen" en de ondeskundigheid van
de plaatselijke en landelijke overheid. Voor on
deskundigheid mag je ook "gebrek aan ervaring"
lezen, maar in dat geval zou ik weer willen spre
ken van besluiteloosheid. Degene die het dier
naar alle waarschijnlijkheid heeft gedood is na
tuurlijk bang voor represailles. Affijn. Nadat we
dit achter de rug hebben, herhaalt de geschiede
nis zich weer. De "deskundigen" hebben zich
inmiddels weer ontfermd over het zeehondje
Axel. De ruzie was weer eens niet van de lucht.
Ik vraag mij af wat het volgende dier is waar de
"deskundigen" zich over gaan ontfermen. Wist u
trouwens dat er in Europa ook beren leven???!
P.S. Inmiddels is er een beloning uitgeloofd aan
diegene de verblijfplaats van de vermoedelijk
dode wolf kan verklappen. Duizend gulden. Ik
wil daar nog wel wat bovenop doen. Een fles
hele goede whisky. Met whisky en een goed
kampvuur komen de beste verhalen tot hun
recht.
Sinds besteden we (HC sinds 1977 en JP sinds
1981) een groot deel van onze vrije tijd aan het
waarnemen van vogels. We doen dat vooral in
Midden Zeeuws-Vlaanderen, het gebied waar
we wonen. Veel waarnemingen van gewone
soorten zijn niet verder gekomen dan ons eigen
archief. Dat komt onder andere omdat we onze
handen alleen al vol hadden aan het bijhouden
daarvan. Sinds we de beschikking hebben over
een computer, worden alle waarnemingen opge
slagen in een database. Selecteren en verwer
ken van gegevens wordt dan een stuk eenvou
diger. En als je dan op een avond voor je com
puter zit en de waarnemingen van een bepaalde
soort over het scherm laat rollen, denk je al snel
daar kunnen we eigenlijk best eens een aardig
artikeltje over maken.
We slaan de vogelwaarnemingen op in het door
Roland Vannieuwenhuyze uit Loppem (België)
geschreven programma 'Vogels'. Het invoeren
Door: h. Castelijns
van de waarnemingen ging altijd al vlot, en raad
plegen was ook geen probleem, maar het ver
werken van de gegevens was tot nu toe nogal
omslachtig. Met de nieuwste versie van het pro
gramma is dat niet meer het geval. Je kan een
bepaalde selectie van gegevens naar een tekst
bestand exporteren dat je vlot naar een reken
blad, in ons geval Excel, kunt overhalen. En dan
is de stap naar tabellen en grafieken vlug ge
maakt. De basis voor een artikeltje ligt er dan.
Nog wat verklarende tekst erbij en ook anderen
kunnen er kennis van nemen. Vanaf heden zul
len wij met enige regelmaat (welke, dat houden
we voor ons) waarnemingen uit ons archief ha
len, bewerken en publiceren. Omdat Midden
Zeeuws-Vlaanderen zowel tot de invloedssfeer
van 't Duumpje als van de Steltkluut gerekend
kan worden, zal dat in beide tijdschriften gebeu
ren.
13