PURPERREIGER EN DE VLAAMSE KREEK
Als gedreven vogelteller, hoop je ieder jaar wel
weer eens iets bijzonders te zien in je telgebied.
De Vlaamse Kreek is zo'n gebied, waar ieder
jaar wel weer iets verrassends te beleven valt.
Het jaar 1998 zou me niet teleurstellen.
Al in mei werden een drietal Purperreigers
gesignaleerd overvliegend bij Saefthinge. De
Purperreiger is een echte moerasvogel, die vaak
in het riet zijn nest bouwt en in kolonies nestelt.
Hij is een maatje kleiner dan zijn broer de
Blauwe reiger, die vooral in bomen nestelt. De
Purperreiger dankt zijn naam aan de purperen
kleur van zijn verenkleed. Via de boswachter
Hans van Hage, hoorde ik dat hij mogelijk een
Purperreiger heeft gezien aan de kreek op 9 juni
aan de achterzijde van de kreek in een brede
rietkraag met openingen. Op 15 juni ga ik 's
avonds nog even een kijkje nemen aan de kreek
en zie in de weide 4 grote reigers zitten en iets
verderop zit een kleinere. Met de kijker is in de
lichte schemering duidelijk te zien, dat het hier
om 4 Blauwe reigers en een Purperreiger gaat.
De Blauwe reigers proberen de kleinere
Door: Huub Bun A
Purperreiger steeds te verjagen, maar de
purperreiger blijft toch steeds in de buurt, terwi I
hij af en toe zijn schorre roep over de kreek laet
schallen. Een prachtig schouwspel
Voedselconcurrenten onder elkaar.
Het is een paar dagen later, als ik besluit nogl
eens te gaan kijken of de Purperreiger er nog
zit. Het is alweer een prachtige zwoele zomer
avond als ik aan de kreek op 19 juni een
roepende Kwartel in een papaverveldje hoor en
tevens op twee plaatsen alarmerende Bruine
kiekendieven tegenkom, die volop met grote1
jongen zitten. In de verte vliegt een Steenuil ir
de buurt van zijn nest. Als ik op de terugweg
langs de brede rietkraag loop, vliegt plotseling
op enkele meters de Purperreiger weer op, die:
vervolgens een vijftig meter verderop weer bij de
kreek gaat zitten. Dit blijkt nagenoeg dezelfde
plaats te zijn als waar de boswachter de voge
gezien heeft. Hij zit er dus nog steeds
Ondertussen is het bijna 22.00 uur geworden
Het is donker geworden en de Blauwborster
laten zich nu ook wat minder horen. Nog eer
enkele Waterral hoor ik nu. Via Hans van Hage
hoor ik ,dat hij twee vogels gesignaleerd heeft
die ook nog een keer gezien zijn bij een excursie
door een gids van Staatsbosbeheer, terwijl ze
weer in de buurt van de brede rietkraag bij de
knotwilgen opvlogen. Dat klinkt interessant, hei
gaat hier waarschijnlijk om een paartje
Purperreigers. Op 7 juli loop ik een klein rondje
langs de kreek; het is redelijk koud 17 graden
zwaar bewolkt en een krachtige wind. Er is geen
reiger te bekennen. Op 14 juli loop ik 's middags
weer langs de kreek en op dezelfde plaats
ongeveer vliegt weer een Purperreiger op. Wat
op valt is nu, dat de vogel naar boven vliegt en
in de buurt blijft rondcirkelen. Als ik me een
verstop achter een van de knotwilgen, komt hij
dichter naar me toegevlogen om te kijken of ik er
nog ben. Dit lijkt heel sterk op het gedrag van
een vogel in de buurt van zijn nest. Mogelijk is
hier toch sprake van een broedgeval. Op 19 juli.
ga ik terug kijken met Alex Wieland en Sandra
Dobbelaar. Het is 's middags en erg warm. In de
buurt van een mogelijke nestplaats is geen
reiger te bekennen. We besluiten om niet naar
een nest te gaan zoeken in het riet in verband
22
