EVEN BIJBOMEN Rondom oud en nieuw hebben de meeste mensen blijkbaar even de behoefte om terug te blikken naar wat achter ons ligt. De koppen in de kranten liegen er niet om. De wereld Is "gekanteld" na de aanslagen van 11 september. Als je om je heen vraagt wat de meeste Indruk heeft gemaakt In het afgelopen jaarantwoordt negen van de tien hetzelfde: 11 september. De vraag is of dit reëel is. Wees nou eens eerlijk, durft u in de spiegel te kijken? Vergeet daarbij even alle beelden, maar zet de feiten eens op een rij. Komt er nu niets anders bij u op? Zal ik eens wat opnoemen? Duizenden mensen die dagelijks sterven van de honger. Een slordige miljoen aan Hutu's en Toetsies die elkaar op een beestachtige manier afgeslacht hebben. Een plataan die geringd is in Biervliet? Wat zegt u? Ga ik nu te ver? Het vergelijk is misschien wat krom, maar ik zal het uitleggen. De aanslagen van 11 september waren natuurlijk verschrikkelijk. Zelf zat ik op dat moment in een kano op de Duitse rivier de Elbe. Het eerste wat bij mij opkwam toen ik de beelden zag was de drang om naar huis te gaan. Er zou immers oorlog van kunnen komen. De dreiging van oorlog, je veilige bestaan en de aantasting van onze normen en waarden kwamen immers in het gedrang? De beelden waren indringend. Je kon er niet omheen. Het hele mediacircus rondom de aanslagen en de gevolgen daarvan was niet te overzien. De media bepalen op zo een moment dat 11 september de meest ingrijpende gebeurtenis voor de meeste mensen zal zijn. Ook voor mensen die er niets mee te maken hebben. Het feit dat zelfs de wereldeconomie erdoor bedreigd wordt, is niet puur het gevolg van een enorme aandacht door de media. Laten we het even houden op 3000 tot 4000 doden. Dat staat in geen enkele verhouding tot datgene wat er in de afgelopen maanden en jaren elders is gebeurd. Eén aardbeving in Turkije, een overstroming in Bangladesh, een paar heethoofden in Afrika. Waarom hebben die gebeurtenissen ons niet in die mate aangegrepen? Omdat het geen Amerikanen waren die daar Door: Hans van Hage, kritisch natuurliefhebber sneuvelden. Omdat het een stel wilden waren. Mensen met over het algemeen een andere cultuur dan die van ons. Mensen die tot kort geleden nog in hun blote kont rondliepen. Geen beschaafde mensen zoals u en ik. Ver weg, in een ver land met een raar klimaat. Met een beetje fantasie zijn de twin towers nog wel in te passen in het beeld van ons eigen kikkerlandje. Wolkenkrabbers. Rotterdam, Antwerpen, Gent? De mensen die in beeld kwamen lijken ook op ons. Brandweerlieden, ambulancepersoneel, gewonden, doden. Het hadden uw buren kunnen zijn. Het hadden u of ik kunnen zijn. Het is veel eenvoudiger om jezelf te identificeren met een inwoner uit New York, dan met een Toetsie met een kapmes. De media slepen ons over de drempel. Drieduizend doden in New York is blijkbaar vele malen erger 12

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 2002 | | pagina 14