VKhMi' Wi/ IHN v>W 4 v\\a \v\ "";:w Foto: Els Colsen I IWi JIi als het koud wordt. Sommige slakken waren echter blijven drijven en werden daardoor ingesloten door het ijs. Dagen lang zaten ze daar. Nieuwsgierig heb ik toen een luchtbel met slak erin open gehakt. De slak bleek nog gewoon te leven, al waren de reacties wel heel erg traag. Van kikkers is het bekend dat ze een speciale stof, een soort antivries, in hun lichaam hebben, waardoor ze niet doodvriezen. Als de temperatuur daalt wordt de concentratie van deze stof groter en dit zorgt ervoor dat de weefsels niet kapot vriezen. De ademhaling en hartslag liggen nagenoeg stil. Bij het warmer worden van de omgeving, ontdooit de kikker en komen alle levensprocessen weer op gang. Een proces waar men al heel lang onderzoek naar doet. Veel mensen laten zich naar het voorbeeld van allerlei dieren invriezen in de hoop later ooit weer eens wakker te kunnen worden. De wetenschap heeft dit mysterie echter nog niet geheel ontrafeld. 'Van onderen!' klonk het vanuit de boom naast me. Luid krakend brak er een dikke tak af en met een enorme dreun viel deze op het ijs. De klap had het ijs gescheurd, het kraakte. Een vreemd maar grappig borrelend geluid verspreidde zich onder het ijs. Het ging naar de overkant en kwam daarna weer terug. Door de rust was het prachtig te volgen. Weer aan de slag. Sommige takken waren behoorlijk dik en het leek of ze besloten hadden die dag nog niet afgezaagd te willen worden. De bomen hingen echter behoorlijk over. Het water heeft de oevers weggeslagen. Enkele bomen staan daardoor op een mini landtong en een boom is zelfs omgevallen in het water. Een knotbeurt is dus niet voor zijn tijd. Het ijs lonkte. Enkele knotters probeerden telkens er over te lopen en de op het ijs gevallen takken eraf te halen. Een sport op zich om er niet door heen te gaan. Een paar oudere knotters, dachten hen na te kunnen doen, maar helaas. De trofee (een droge broek) moest weer worden uitgereikt: iemand haalde het record van maar liefst drie keer 'pootje lek'! Alle takken werden in een ril langs de oever gelegd om deze tegen verdere afslag te beschermen De jongsten van de groep gingen op ontdekkingstocht. Ze vonden een oud nest met botjes van muizen en vogels. Ook ontdekten ze een tak met een stuk dat vol gaatjes zat. De gaatjes bleken van de larven van de wilgenbastgalmug te zijn. De larfjes in de tak van de wilg waren ontdekt door de mezen. De schors was open gepikt en alleen de gaatjes waren nog over. In een van de bomen vonden ze het karkas van een eend. Een deel ervan moest mee voor de verzameling. Als aan het eind van de middag de laatste takken zijn opgeruimd en we onze spullen inladen, kijken we nog terug naar de werkplek. De zon geeft alles een romantisch kleurtje. Ganzen in enorme lange slierten vliegen luidruchtig over. Een heerlijke dag! 16

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 2002 | | pagina 18