EEN DAGJE KNOTTEN IN WINTERS LANDSCHAP Is de vogel verjaagd en verdwenen, of heeft de vogel een partner gevonden en zit hij nu op nest met eieren? Het eerste lijkt waarschijnlijk De vogel is daarna ook niet meer waargenomen. Uit onderzoek van SOVON blijkt ook dat af en toe solitaire mannetjes worden gesignaleerd op plaatsen waar ze niet eerder zijn waargenomen en daar dan gedurende een tijdje verblijven om vervolgens weer verder te trekken. Volgens SOVON -richtlijnen mogen deze waarnemingen toch als territorium worden aangeduid als mogelijk broedgeval. De Vlaamse kreek laat zich weer eens van zijn beste kant zien. Er zijn echter ook signalen,die minder rooskleurig zijn. De verdere afname van grasland en verdergaande verruiging en verrieting zijn vooral ten koste gegaan van de Weidevogels. De slikkerige baggerputten hebben ook een bijzondere aantrekkingskracht gehad op de steltlopers. Nu deze verdwenen zijn, zijn daarmee ook alle (2) paren tureluur alle (4) paren kluut, het enige paar Kleine plevier, het enige paar grutto's, twee paar scholekster extra, een vijftal kieviten extra verdwenen Hier ligt misschien een nieuwe uitdaging voor Staatsbosbeheer, de beheerder om het gebied voor deze vogels, die hier van nature zeer nadrukkelijk thuishoren, weer meer aantrekkelijk te houden. Zie voorbeelden aan de Canisvliet en de Zwartenhoek. De ganzen- en eendenjacht in het najaar zijn zaken, die wat mij betreft niet in de buurt van deze kreek zouden moeten plaatsvinden De hulzen zijn tot in het reservaat terug te vinden. Een extra uitbreiding van de huidige recreatiemogelijkheden zullen de natuurwaarde van de Vlaamse Kreek ook verder kunnen ondermijnen. Enkele waarnemingen van de Vlaamse kreek uit 2001 wil ik u niet onthouden. Wat had u gedacht van regelmatig waarnemingen van een paartje ijsvogels tijdens het broedseizoen. En ook waarnemingen van roerdomp in julinovember en december Tevens met dank aan enkele plaatselijke vissers die mij hun waarnemingen niet wilden onthouden. Laatst waren we op een mooie zonnige, maar koude zaterdag wilgen aan het knotten. We konden zittend in enorme knotwilgen uitkijken over het bevroren water van het Groot Eiland. Veel vogels zaten in groepen bij elkaar midden op het ijs. Je had een prachtig uitzicht. Op elk takje of grassprietje lag een laagje ijs. De rode bottels van de rozen staken er fel tegen af. Door de kou was de mist van enkele dagen terug overal aangevroren. Wit bevroren riet langs de kanten omlijstte het dof in het zonlicht glanzende ijs. De hemel was strak blauw. Af en toe kwam er een roodborstje vlak naast je zitten om even te kijken wat er allemaal gebeurde. Koolmezen zongen als in de lente. Onze jassen waren uit. Het leek wel voorjaar. En toch ook niet! Alles was nog kaal, winters en er vloog nog niets aan insecten. Die zitten nog overal verstopt. In holten van hout, in stengels of in de grond. Van de boom waar ik in zat was het molm omgewoeld door een vogel op zoek naar een insect. De kou, de prachtige Door: Sandra Dobbelaar vergezichten en vooral de stilte dwingen respect af. Het landschap is betoverend mooi. Langs de oevers van de kreek stonden witte dovenetels bedekt met een laagje rijp nog fris groen en stevig. Even verderop kleurden de paarse bloemetjes van hondsdraf het wit van de sneeuw en ijs. Is dit een foutje van moeder natuur? Bloei is toch bedoeld voor de voortplanting, waarbij in dit geval insecten voor de bestuiving moeten zorgen? In de winter zijn er geen insecten. Misschien vriest het nog niet hard genoeg. Waarom vriezen ze dan niet kapot? Dit deed me terug denken aan vorige winter. Toen heeft het ook een tijdje vrij streng gevroren. In een luchtbel in het ijs van onze poel zat toen een slak ingevroren. De meeste slakken trekken zich in de winter terug in hun huisje en laten zich afzinken naar diepere delen 15

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 2002 | | pagina 17