DISCUSSIE ROND DE VOS Hoewel bekend -in menig verhaal figureert een vos als hoofdpersoon- bemind is de vos niet bij iedereen. Sterker nog: sommigen kunnen deze roodharige slimmerik wel schieten. Zelfs natuurbeschermers. Terecht? Het Land van Hulst is verbonden met de legende van Reynaert de 1/os. Door bejaging is hij verdwenen uit Zeeuws Vlaanderen, maar de laatste jaren wordt hij af en toe weer waargenomen. In de sinds 1 april 2002 geldende Flora en Fauna wet is hij beschermd, maar een meerderheid van Provinciale Staten van Zeeland verklaarde op 20 december '02 spreeuw, kauw, zwarte kraai en wilde eend vogelvrij. Ook de vos moet op de korrel worden genomen. Hoe zit dat nu met de vos in Oost Zeeuws Vlaanderen? Terug van weggeweest Oranjerode gloed, forse pluimstaart, een leuk smeultje. Niks mis mee. Als je het geluk hebt een vos in actie te zien, wordt je waardering nog groter. Een 'muizende' vos vormt een prachtig schouwspel. Alle zintuigen op scherp, uiterste concentratie, dan een sprong om met zijn prooi weer op te duiken. En die welpjes. Eén keer 'fox kids live' en je bent verkocht. En toch zijn er weinig dieren zo gehaat als de vos. De vos is niet zomaar schadelijk, hij heeft een regelrecht verbond met de duivel. Dus wordt hij al eeuwenlang met drijfjachten en klemmen bestreden. Plaatselijk had dat succes: de vos verdween bijvoorbeeld uit het westen van Nederland. Voor de Nederlandse vossen betekende de Tweede Wereldoorlog een staakt-het-vuren. Na het verbod op de vossenklem in 1969 won de vos nog meer terrein en kwam hij onder andere terug naar de Hollandse duinen. Tegen de verdrukking in, want in de praktijk haalde elke jager die een vos voor zijn loop kreeg de trekker over. Tot april 2002. De nieuwe Flora- en Faunawet maakt ongebreideld vossen knallen op zijn minst een stuk moeilijker, hoewel er alweer aan deze wet wordt gemorreld in de Tweede Kamer en Provinciale Staten van Zeeland. De voorspelde vossenplaag is er na april niet Door: Marian Langeveid gekomen. Klachten van westerse kippenhouders zijn er wel, maar slimme westerlingen richten hun blik naar het oosten. Daar weet iedereen dat een nachthok of waakhond beter werkt dan afschot. En de buitenkippen slapen 's nachts in een boom. Eieren en geld Natuurbeschermers lijken nog de meeste moeite te hebben met de vos. Zelfs Natuurmonumenten raakte in paniek toen hun trots -de gloednieuwe lepelaarskolonie in het Naardermeer en het Zwanenwater- in de jaren negentig door de vos werden ontdekt. De vossen moesten het ontgelden, de lepelaars kozen eieren voor hun geld. Nu broeden ze op plekken waar vossen ze niet kunnen krijgen, zoals op de Waddeneilanden. Hun aantal is in Nederland zelfs toegenomen. Ook weidevogels krijgen ongevraagd bezoek van vossen. Voor hun peetouders -gewapend met nestbeschermers- is het verlies van een nest natuurlijk een klap. En voor een boer die subsidie krijgt per succesvol broedsel een strop. Maar voor de natuur is het business as usual'. Van de honderd nakomelingen van een succesvol kievietenstel vallen er gemiddeld achtennegentig ten prooi aan parasieten en roofdieren. Daarmee zijn ze niet verloren. Het hoort erbij. Straatrovers Waar vossen het de laatste decennia erg goed doen, is in de stad. Vossenstad van Europa is Londen, met een vossendichtheid groter dan in welk natuurgebied ook. Dichter bij huis: bij de tentoonstelling vorig jaar over beesten in Brussel, fungeerde de Vos als gids) Afgelopen jaar werden in Engeland naar schatting weer zo'n vijftigduizend stadsvossen geboren. En het mooie is dat de tolerantie van de mensen er alleen maar toeneemt. De grootste klacht is niet dat de stadvossen uit vuilnisbakken eten; ze hebben vaker stadsduif dan vuilnis op het menu. Schade aan het gazon is de meest voorkomende ergernis. In sommige Engelse wijken werd de vos bejaagd, in andere niet. Net als overal bleek het bar weinig uit te maken. Vossen doen namelijk 17

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 2003 | | pagina 19