HERSTEL EILAND BRAAKMANKREEK
Door: Alex Wieland
groeid, dus niet zo
aantrekkelijk voor
recreanten.
Het eilandje in de Braakmankreek is aangelegd
in de jaren '60. Het was bedoeld als een natuur
compensatieproject voor De Punt (recreatie).
Het eiland zorgde er tevens voor dat de industrie
in de Nieuw Neuzenpolder wat aan het zicht ont
trokken werd. Oorspronkelijk had het eiland een
oppervlakte van circa 1 ha. De eerste jaren was
het een geschikte broedlocatie voor pioniervo
gels als Kluut en Visdief. Door successie werd
het eiland steeds meer begroeid met Schietwil-
gen, Vlier en moerasvegetatie. Het eiland is van
groot belang voor vogels. Er broeden tussen de
twintig en dertig paar Blauwe reigers en 11 paar
Kleine Zilverreigers (in 2003, de grootste kolonie
van Nederland). Gedurende de trektijd (voorjaar
en najaar) is het eiland rustplaats en slaapplaats
voor vele doortrekkende vogels. Ook voor over
winterende vogels is het van belang. Regelmatig
worden groepen van 200 rustende Aalscholvers
geteld, het maximum aantal slapende Kleine
Zilverreigers is 97. Verder worden er regelmatig
rustende Slechtvalken en Visarenden waargeno
men. Vanachter de gluurmuur in het Noorder
Braakmanbos is er een prachtig zicht op het ei
land. Menig recreant komt hier regelmatig een
kijkje nemen om van de vogels en het zicht op
de kreek en het eiland te genieten.
Doordat het water rondom het eiland erg ondiep
is, kunnen boten moeilijk bij het eiland komen.
De meeste vaste bezoekers weten ook dat het
eiland belangrijk is voor vogels en blijven uit de
buurt. Daarnaast is het eiland weelderig be-
De Braakmankreek
is het eind van een
afwatersysteem. Bij
langdurige regenval
stijgt het waterpeil
enorm, indien er
dan ook een storm
opsteekt, kalft het
eiland zeer veel af.
De wortels van de
bomen en de strui
ken spoelen bloot
en doordat ze door het onnatuurlijke waterpeil
ook in de zomer met de wortels in het water
staan sterven ze af. In de loop der tijd is het ei
land steeds verder afgekalfd. Momenteel staan
er meer dode wilgen op het eiland dan levende.
Tijdens een bezoek aan het eiland in oktober
2003, was de grootte van het eiland (dat nog
niet afgekalfd is) nog circa 35 bij 20 meter (7%
van de oorspronkelijke grootte).
De bovenlaag van het eiland bestaat uit een
dunne laag (ongeveer 10 cm) teelaarde met
hieronder kalkrijk zand. Rondom het eiland ligt
een gedeeltelijk (ongeveer voor driekwart) res
tant van een hardhouten oeverbeschoeiing met
doek. De oeverbeschoeiing is echter voor een
deel versleten.
Het eiland is eigendom van recreatiecentrum de
Braakman. Het heeft in het bestemmingsplan
van de gemeente Terneuzen de status recrea
tiegebied. Om het eiland in de toekomst voor de
natuur te behouden is het mogelijk om de be
stemming te wijzigen in een natuurbestemming.
De eigenaar wil hieraan meewerken.
Ons voorstel is om het eiland te herstellen in
oorspronkelijke staat en rondom het eiland de
oeverbeschoeiing te herstellen (zoveel mogelijk
met natuurvriendelijke materialen). Het benodig
de zand kan verkregen worden in de omgeving
van het eiland. Daarna dient het eiland ingeplant
te worden met verschillende wilgensoorten.
16