4
Ornithologisch-gastronomisch reisje naar Tsjechië met
Vogelwerkgroep De Steltkluut
Een verslag door Peter Meininger
29 april-6 mei 2006
Het begint allemaal op de avond van de dag
waarop het nieuwe Breskensboekje officieel
was gepresenteerd, 25 maart 2006. Aan de
trappist vóór de paling in 'HCR DE
VRIENDSCHAP' in Hoofdplaat, raak ik aan de
praat met Henk Castelijns. Henk is geen trou
we Breskensganger, maar altijd in voor een
sociale gebeurtenis in de streek, zeker als het
over vogels gaat en er trappist bij wordt ge
dronken. Uiteraard gaat het gesprek over vo
gels, we komen op uilen en spechten en uit
eindelijk op het pijnlijk ontbreken van enkele
dezer soorten op 'mijn lijst'. Na een derde
trappist nodigt Henk mij spontaan uit aan te
sluiten bij de begin mei geplande excursie van
de Vogel werkgroep Oost-Zeeuws Vlaanderen
naar Tsjechië, waarbij de begeerde soorten
zich stellig en gegarandeerd, als op een pre
senteerblaadje, zullen aandienen! Ik sputter
nog wat tegen: ben immers geen lid van die
vogelwerkgroep, verstaan wij elkaar wel, mijn
uitdrukkelijke wens zelf te rijden, ik snurk
hard, heb een povere conditie, Ook kleven
er wat lijsttechnische risico's aan een buiten
lands verblijf in de eerste week van mei, om
over het potentieel missen van Dé Breskens-
dag van het millennium nog maarte zwijgen.
Uiteindelijk zwicht ik voor de verleiding van
Dwerguil, Oeraluil, Drieteenspecht en Wit
rugspecht (stellig aangewezen door een loka
le gids!), zet vrouw en kinderen een paar we
ken op droog brood en neem stiekem een
voorschotje op het vakantiegeld.
Op zaterdag 29 april vertrekken we, tien man
nen, variërend in leeftijd tussen 25 en 67,
verpakt in drie auto's. We overbruggen de
ruim 1000 km via de snelle Duitse Autobahn
in goed 12 uur, nemen onze intrek in een aar
dig pension in Volary, en zitten om 20:00 aan
de eerste copieuze, met drank overgoten
maaltijd in de lokale evenknie van 'HCR DE
VRIENDSCHAP'.
Sneeuw
De volgende ochtend ontwaken we in een
witte wereld: er is zeker 5 cm sneeuw geval
len, en dat op 30 april. Na een stevig ontbijt
ontmoeten we onze gids voor de komende
dagen: Slavek (door mij al snel Slavink ge
doopt), die ook zijn verse blonde vriendinnetje
heeft meegebracht. Ik stap achter in de 4-WD
van Slavink: hij rijdt erg hard over besneeuw
de, bochtige wegen, ondertussen met zijn
linkerhand klooiend met GSM en GPS en met
zijn rechter friemelend aan zijn vriendinnetje
(we noemden dit gedrag later 'scrollen'). Ik
vraag me af waar hij mee stuurt... Voor een
gids is hij weinig communicatief en ik voel me
behoorlijk ongemakkelijk achterin. We voge
len in het Sumava nationaal park, eerst in een
uitgestrekte, natte, door bos omgeven vallei
nabij het dorpje Dobra. Fraai baltsende Kor
hoenders, een Raaf en een subadulte man
Grauwe Kiek. Paapje en Grauwe Klauwier in
de sneeuw vormen een ongebruikelijk beeld.
Aan het eind van het weggetje, nabij een pick
nickplaats probeert Slavink met geluid een
Hazelhoen te lokken. Tot onze verbazing
roept er enkele keren een Hazelhoen terug,
één van ons ziet een glimp, en daarna is het
ruim een uur stil. Dan volgt een pittige wande
ling van enkele uren door de sneeuw in een
steil hellingbos. Blij dat ik laarzen aan heb.
Vier nestkasten van Oeraluil worden vruchte
loos beklopt en/of beklommen door jonge
honden Wannes Castelijns en Rudolf Wesse-
lius. Het ware beter geweest als de gids (die
zelf niet uit deze streek blijkt te komen) één
en ander had voorbereid! De Oeraluil zou
trouwens toch niet 'telbaar' zijn geweest, want
het betreft hier uitgezette vogels (een soort
Zwin-Ooievaars dus). Knoflooksoep en koffie
in Dobra. De hele middag karren we rond in
het besneeuwde middelgebergte nabij Volary,
maken vele stops voor Hazelhoen en
