Plaschaert te Koewacht
Foto: Sandra Dobbelaar
zal dat nog niet het geval zijn, zeker nu het
beheer nog krachtig bezig is met het verwijde
ren van populieren. Als het accent meer op
eik en esdoorn komt te liggen is er een nega
tieve ontwikkeling te verwachten in de slak-
kenfauna, omdat het strooisel van deze soor
ten ongeschikt is als slakkenvoer..
Moerasmilieu
Het punt van samenkomst voor deze excursie
is de ingang van het bos aan de Matthijs-
straat. Helaas komen twee leden te laat door
een vertraging. Evengoed werpt dat geen
smet op de excursie, want het is fraai weer en
we gaan verwachtingsvol aan de slag. Het
eerste punt voor slakkenonderzoek in de
Plasschaert is het elzenhakhout aan de oost
zijde. We wandelen over ruige graspaden, die
aangeven dat dit bos geen 'hot-spot' is voor
de dagrecreatie. Dat is wel zo aangenaam,
want we hebben het bos voor ons alleen. De
kou heeft nog niet toegeslagen, waardoor het
bos nog lang geen winters karakter heeft.
Sandra leidt ons naar de elzen. We zien een
laag bos, bestaande uit gehakte stoven met
13
uitlopers van een meter of vijf. Het hakhout
staat op rabatten, die vanaf het hoger gelegen
pad op de grens van het gemengde loofbos
zijn te betreden. Door het hoge riet is toegang
niet altijd duidelijk, wat mede te maken heeft
met achterstallig onderhoud aan de rabatten
en de tussenliggende greppels. Het hakhout
kent een hakcyclus van acht jaar, dit onder
houd wordt uitgevoerd door 'De Steltkluut'. In
dit zompige gebied gaan we waterslakjes vis
sen in een kroosrijke bossloot en landslakjes
zoeken tussen de elzen. Sandra weet uit het
water het nodige op te vissen, waaronder een
paar moeraspoelslakken en riempjes. Van de
soorten gewone schijfhoren en kleine diepslak
wordt slechts één exemplaar gevonden. Op
een andere plek komen tweekleppigen tevoor
schijn, behorende tot de groep van hoorn-
schaal en erwtenmossel. De vangsten van de
verschillende mollusken duiden toch wel op
een min of meer zoet milieu, waarin de speci
fieke brakwaterelementen ontbreken. De aan
tallen zijn niet bijzonder groot, wat te maken
kan hebben met de ligging van het water in
elzenhakhout. De zware overschaduwing en
