w
EXCURSIES IN RETROSPECTIEF (1)
In het kader van het Steltkluut jubileum werden vorig jaar een aantal ex
cursies gehouden onder de titel: excursies in retrospectief. Wandelingen
van soms 30 jaar geleden werden nu op dezelfde plaats en dezelfde tijd
nog eens gelopen. Vogels werden geteld en opgeschreven. Verslagen en
vergelijkingen werden gemaakt.
De Putting ruim dertig jaren
later
Zondag 26 februari 2006
Door Jan Lievens
's Morgens om 9 uur op Carnavalszondag in
het land tussen Hulst en Kloosterzande, geen
feestgedruis, maar vredige rust. Op de hoek-
van de St. Jozefstraat en de Karnemelkstraat
(met dank aan de naamgevers van de dijkweg
langs de noordelijke oever van de Vogelkreek
en van een eenzame polderweg!) ontvangt
George Sponselee zes excursiegangers. Het
vriest licht; een noordoostenwind zorgt voor
bittere kou, rode konen en tranende ogen.
Drie uren later zijn de deelnemers dit onge
mak allang vergeten. Juist, zo was het ook nu:
moe, maar voldaan, enz.
We gaan op herhaling en maken een in de
70-er jaren klassieker onder de toen erg
populaire Steltkluutwandelingen. Tegelijk
biedt die herhaling een hernieuwde kennis
making en de mogelijkheid om te vergelijken
aan de hand van de excursieverslagen van
ruim dertig jaren geleden. De route ligt vast;
we lopen net als toen langs de westkant van
het reservaatsgebied "De Grote Putting", een
hollebollig weiland dat is ontstaan door mo-
ernering, naar de Platte dijk en via deze langs
de oostkant van de zogenaamde 'Kleine Put-
ting'of Zoute Polder. Terug langs de
Hengstdijkse Kerkstraat (let op het onder
scheidend adjectief, wellicht te danken aan
dezelfde naamgevers als boven bedoeld!), de
pastorietuin 'de doolhof naar het startpunt op
de dijk langs de kreekoever. Nieuw is dat het
vertreklpunt bij de Grote Putting nu wordt ge
markeerd door een opvallende terp die dien
stig moet zijn als observatiepunt. Goed
bedoeld, maar op dit tijdstip in tegenlicht en bij
ijzige wind is er niets meer te zien dan een
verruigde vlakte met een enkel koppel grauwe
ganzen dat kennelijk voornemens is zich daar
te gaan vestigen. Grote zwermen ganzen
hangen verweg, in het noordwesten, boven
het akkerland. Een uurtje later zal blijken dat
zij zich daar meer thuis voelen dan in 'hun'
gebied. Een viertal hazen denkt er anders
over. Zij verkiezen de rust van het reervaat
boven het groene knollenland. Maar die
beesten zijn dan ook onwetend van onze na
tionale liederenschat, of net wel en mijden zij
de jagersman. Daarvoor hoeven die ganzen
nu niet langer te vrezen.
zie de soortenlijst op volgende pagina
