Herfstkriebels rs M, 21 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 22 23 Foto: Werkdag in het bos - Sandra Dobbelaar dac Als de blaadjes aan de bomen beginnen te verkleuren, weetje het zeker: de herfst begint. Het ruikt dan heerlijk in het bos. Op de grond ligt een mooi tapijt van gekleurde blaadjes. De natuur maakt zich klaar voor de winter. Vogels trekken weg om ergens anders de winter door te brengen. Dieren die hier blijven, maar de winter toch te koud vinden, treffen maatregelen. Egels verstoppen zich onder een dik pak bladeren of gaan in een oud rommelig schuurtje op zoek naar een warm plekje. Kikkers en padden kruipen diep weg. Tussen een stapel hout, stenen of onder de Edelherten zijn in de herfst juist helemaal niet met de winter bezig. Ze hebben de lente al in hun bol en kriebels in hun buik! Misschien heb je het wel al eens gehoord: burlende mannetjes herten. Je kunt het al van ver horen. Mannetjes herten burlen (roepen) net zolang tot ze een groep vrouwtjes om zich heen hebben verzameld. Daar paren ze mee, zodat er in het voorjaar jonge dieren geboren kunnen worden. Om herten te horen, moet je naar de Veluwe of de Ardennen. grond in een oude mollengang zitten ze goed. Daar vriest het niet en slapen ze tot het voorjaar begint. In oktober gaan ook vleermuizen op zoek naar een plaats waar het niet vriest. In spouwmuren van huizen, oude bunkers en kelders hangen ze dan de hele winter op hun kop. Veel vleermuizen gaan elke herfst terug naar hun vertrouwde overwinteringsplekje. Cl O Hier in Zeeuws-Vlaanderen komen die niet voor. Wel kun je hier reeën zien. Een ree is kleiner, maakt niet zulke harde geluiden als een edelhert en paart in de zomer. Reeën leven meestal alleen of met een paar samen. In de winter zijn ze meer in groepjes en daardoor kun je ze wat makkelijker zien. Ga maar eens een wandeling maken in het Smidsschorre bos in Axel. Als je stil bent en goed oplet, zul je er vast een paar zien! En met een beetje geluk vind je een gewei van een ree. Want die verliezen ze in het najaar, zodat er weer een nieuw gewei kan groeien. Aan de vertakkingen van het gewei kun je zien hoe oud het dier is. Sandra Dobbelaar T,'M Je,

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 2010 | | pagina 20