igeving de Steltkluut In de Schijnwerper P n H rD Er zijn diverse reacties binnengekomen over de nieuwe vormgeving van de Steltkluut. De meeste gelukkig positief. Er waren wel sommige vragen over de druk in kleuren. Begrijpelijk. Daarom wil de redactie hier duidelijk maken dat de bij het drukken gebruikte kleurstoffen niet milieubelastend zijn. Het gebruik van kleuren maakt op dat vlak geen verschil met de vroegere uitgaven. Een interne dialoog. We gaan op bezoek bij Rob Kregting, ons nieuwe bestuurslid. Hij woont aan de grens van de St. Elooypolder, nog net in Neder land."Ik werk in Nederland en leef in Vlaan deren, zei ik altijd." Eerst vragen we hem of hij zich nader kan introduceren. "Ik ben in 1954 geboren in Nijmegen. Op gegroeid in Breda, en heb gestudeerd in Til burg. Ik ben van origine econoom. Voor ver schillende banen heb ik daarna gewoond in Twente en Drenthe. Toen ik in 1991 naar Zeeuws-Vlaanderen kwam, was dat voor mijn zesde werkkring in dertien jaar. En nu woon je er nog? "Deze streek heeft mijn hart gestolen. De rust, de ruimte en de nabijheid van Gent vind ik zeer aangenaam. Ik woon hier mooi. En bovendien had ik het erg naar mijn zin op mijn werk." Nu niet meer? "Ik was hoofd Personeel en Organisatie bij Dethon. Vorig jaar ben ik opgehouden met betaald werk. Het is altijd mijn wens ge weest met 55 jaar te stoppen en heb daar lang voor gespaard. Dat is me gelukt." En, bevalt 't? "Het is nog steeds een vreemde gewaarwor ding. Altijd op school gezeten en gewerkt, dat geeft een structuur aan het leven. Nu ben ik zélf die structuur." Wat doe je nu zoal? "Van alles en niets eigenlijk. Ik heb altijd al veel gelezen. Nu nog meer natuurlijk. Ik schrijf voor het blad van de ZMf, help soms mensen via AanZ en ben nu sinds een tijdje verbonden aan de Steltkluut. Ik help Hanneke 'mijn vrouw'af en toe met haar adviesbureau Infomare. Verder teken en schilder ik graag. Ook over de leesbaarheid van de laatste Steltkluut zijn opmerkingen binnengekomen. Terecht. De bruine pagina's waren iets te "herfstig" uitgevallen, waardoor de zwarte letters niet goed zichtbaar waren. We zullen hier in het vervolg extra aandacht aan besteden. Zodat het lezen van de Steltkluut een ge noegen blijft. Ik ben nogal geïnteresseerd in hedendaagse kunst en speel ook wat gitaar. Ach, 't is voor mij een soort serieuze speeltuin waar ik in terechtgekomen ben. Een zeer luxe positie, dat besef ik elke dag." Waarom Stelkluut? "Hun activiteiten volg ik al jaren, als lid. Ik vind het erg belangrijk wat Steltkluut doet. Geheel vrijwillig en op eigen krachtje zo in zetten voor de natuur, met vele activiteiten. Ik help graag mee om dat zo goed mogelijk te laten verlopen. Voor zover een bestuur daar wat aan kan doen natuurlijk. Want al les draait om de leden zelf." Een laatste woord? "Nee hoor,'t is goed zo."

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 2010 | | pagina 4