Bladval in de herfst De Lariks P Planten beschermen zich tegen de kou door bijvoorbeeld gedeeltelijk dood te gaan. Van sommige planten sterven de bovengrondse delen af. In de grond wachten de wortels, bollen of knollen op beter weer. Andere planten gaan zelfs echt dood, maar ze hebben eerst hun zaden in het rond gestrooid. Bomen laten hun bladeren vallen, omdat ze verdrogen als ze door de vorst geen water kunnen opnemen. Laten alle bomen hun bladen vallen? Het zijn voornamelijk de loofbomen die hun blad verliezen. Bomen verdampen water via hun bladeren en nemen water op met hun wortels. Loof bomen stoppen met water opnemen als de temperatuur onder de grond lager als 4°C daalt. Dan moeten ze hun bladeren kwijt zijn om te voorkomen dat ze uitdrogen. Daarom laten ze hun bladeren vallen zodra het kouder wordt. Rustperiode Omdat de zon minder schijnt en de dagen koeler worden gaan bomen in de herfst bijna geen water meer verdampen. Ook de wortels kunnen bijna geen water meer op nemen en de sapstroom in de boom staat in de winter bijna stil. De sapstroom vervoert voedingsstoffen en planthormonen die er voor zorgen dat de boom groeit. Deze komen in de winter niet voldoende aan waar ze nodig zijn. De boom heeft tijdens het koude seizoen dus een rustperiode waarin hij bijna niet groeit. Het Voorjaar voor zijn Tijdens de rustperiode bereidt de boom zich voor op het nieuwe voorjaar. Voordat de bomen hun bladeren laten vallen, zorgen ze ervoor dat ze het meeste bladgroen uit de oude bladeren in de takken opslaan. Dit bladgroen wordt in het voorjaar gebruikt voor de nieuwe bladeren. Bijna alle bomen beginnen met de aanleg van knoppen voordat de winter begint. Sommige bomen hebben op dat moment zelfs al volgroeide knoppen, zodat ze in het voorjaar zo snel mogelijk nieuwe bladeren hebben. Opwarming en versnelling Zodra de zon de grond en de boom verwarmt, komt de verdamping weer op gang. De sap stroom versnelt en er komen meer voedings stoffen en planthormonen bij de knoppen. Hierdoor lopen de knoppen uit en krijgt de boom bladeren. Omdat er via de bladeren meer water kan verdampen, versnelt de sapstroom nog meer en groeit de boom weer harder. Regels en uitzonderingen Sommige loofbomen zoals de hulst hebben verdikte bladeren die minder water verdampen. Zij laten hun bladeren niet vallen maar blijven de hele winter groen. Hetzelfde geldt voor de winterharde palmen in de tuin. Het uitdrogen van de meeste naaldbomen wordt voorkomen doordat de naalden voor zien zijn van een waslaag die de verdam ping sterk verhindert. Bladval in de herfst is hierdoor meestal niet nodig. Naaldbomen verliezen elk jaar ongeveer een kwart van hun naalden. Ze doen er 4 jaar over om een volledig nieuw bladerdak te krijgen. Een uitzondering is de lariks die elk jaar al zijn naalden verliest. Ook de ginkgobomen ver liezen elk jaar hun bladeren. Hoewel hun bladeren niet opgerold zijn, zijn ze nauw verwant aan naaldbomen. Elisabeth Hoek Lariks is een naaldboom. Naaldbomen hebben kegels. In de kegels groeien zaden. Uit de zaden kunnen weer nieuwe planten groeien. De lariks lijkt veel op de spar en de den. Je kunt deze drie soorten uit elkaar houden door de manier waarop hun naalden uit de takken groeien. Hoe houd je de naaldbomen uit elkaar? Hier heb je een trucje voor: Lariksen hebben naalden die allemaal in groepjes van grotere aantallen dan twee uit de takken groeien. Lariks begint met de L van legio, wat ontelbaar betekent, dus in ieder geval meer dan twee! Spar, de naalden van de spa staan los op de stam, ze staan solo. Solo begint met een S. Den, de D van Den staat voor duo. De naal den staan twee aan twee aan de tak, ze staan duo. Het is geen groenblijver Naaldbomen zoals de spar zijn groenblijvers. Hun naalden blijven dus groen in de winter en blijven ook aan de takken vast zitten. Sparren laten wel naalden vallen, maar nooit allemaal tegelijk. De naalden verliezen door hun vorm en vetlaagje nauwelijks water. Daarom kan de boom ze gewoon vasthouden, zonder risico op uitdroging. rmt daarop een uitzondering, herfst een naaldboom helemaal bruin ziet worden en zijn naalden ziet verlie zen, weetje bijna zeker dat het een lariks is. Nog andere kenmerken De bomen worden zo'n 15-30 m hoog, hebben een open kroon en knobbelige takken. De kleine naaldachtige bladeren zijn in de lente eerst heldergroen, worden dan zachtgroen, en in de herfst kleuren ze fel oranje-geel. De twijgen kennen twee vormen: de lange loten van 10-50 cm, en de dwergloten van 2-5 mm. Aan de lange loten staan de naalden solitair, aan de dwergloten staan ze in dichte kransjes van tien tot twintig stuks. De mannelijke bloemen verschijnen net even eerder dan de naalden en bestaan uit dichte bundeltjes gelige meeldraden. De vrouwelijke bloemen zijn schubbige rozetjes die verticaal aan de lange loten groeien. Eerst zijn ze groen of rood of paars van kleur; na bevruchting rijpen ze in ongeveer een halfjaar tot grauwbruine frommelige kegeltjes van 1 -5 cm groot. Waar kan je ze vinden? De Europese lariks komt van nature voor namelijk voor in de Alpen en de Karpaten, nabij de boomgrens, maar wordt in sommige tuinen en parken ook aangeplant als sier- boom. De in de Nederlandse bossen voor komende lariks is meestal een kruising van deze Europese lariks met de Japanse lariks. Deze groeit bijzonder snel en is dus geschikt voor de bosbouw en als houtleverancier. Wat wordt eruit gemaakt? Larikshout of dikwijls ook Lorkenhout genoemd, is duurzaam, watervast en sterk. Het is de meest duurzame Europese naaldhoutsoort. Het wordt onder andere gebruikt voor om heiningen, als bouwhout (zowel binnen als buiten) en voor scheepsrompen. Het kernhout is donker-roodbruin en tekent zich scherp aftegen het bleekbruine spinthout. Elisabeth Hoek Ph Ph O Foto: Herfstkleuren: beuk kleurt rood, esdoorn geel, naald boom blijft groen - Lucien Cal Ie If!

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 2013 | | pagina 11