Avonturen uit het natuurgebied
Braakman noord: nachtdierenkamp
\^Nach tdieren kamp
Van: Anja van der Giessen, Hanneke Smulders en
Marjon Spruyt
Foto's: Anja van der Giessen, Johnny du Burck en
Sabine Rausch
In de boomgaard achter de boerderij van Staatsbos
beheer mochten wij dit jaar onze tenten opzetten. Wij:
zestien Visdiefjes en Stekkertjes met de begeleiders.
In een mum van tijd stond er zaterdagavond 18 juni een
mooie tentenkamp.
De groep werd in tweeën gesplitst en de kinderen
mochten om de beurt een val controleren, wat ze zeer
zorgvuldig deden. Op de helft van de ronde kwamen
we andere helft van de groep tegen: nog geen muis
gevangen! De tweede helft van de ronde hebben we heel
stil gelopen en jawel.... Wietse hoorde bij de laatste
muizenval geklepper.... Even kijken... jaaaaa, een Rosse
woelmuis. We waren dicht bij ons tentenkamp, de muis
moest mee om te showen. Nadat iedereen de muis had
bewonderd, werd zij weer teruggebracht naar de struik
waar ze woont en de val weer op scherp gezet.
Eenmaal terug bij het kamp zochten de meesten hun
tent op. Drie kinderen hadden duidelijk nog genoeg
energie over om te praten en te lachen. Die bleven een
hele tijd buiten kletsen en lachen. De begeleiders zoch
ten het kampvuur op, totdat er rust in het kamp was.
De volgende dag bleek er verschil in het opstaan te zijn.
Voor de één is vijf uur toch echt midden in de nacht,
voor een ander is dit al ochtend en is de dag begonnen.
Om acht uur kroop iedereen uit zijn slaapzak. De discus
sies barstten meteen los. Wie heeft goed geslapen? Wie
snurkt het hardst? En natuurlijk: wat gaan we doen?
Na de kennismaking in de kring, gingen we de muizen
vallen bijvullen met lokvoer en ze op scherp zetten.
Onderweg zagen we veel Gierzwaluwen vliegen. Even
(opgezette) vleermuis en zijn lievelingseten zien. Ja het
is lekker donker: tijd om de muizenvallen te gaan
controleren.
Toen het toch wat natter werd buiten, zijn we de boer
derij ingegaan om de kerkuil (ja, een echte opgezette!)
te bekijken en te horen wat onderzoekers te weten
zijn gekomen over uilskuikens (NRC 21 mei 2016). De
belangrijkste conclusie van het onderzoek was, dat een
uilskuiken géén dommerik is, maar juist een slimmerik:
ze luisteren goed naar elkaar en zorgen dat iedereen
in het nest voldoende eten krijgt. Daarna konden we de
Volgens traditie, lekker bij
komen bij het kampvuur met
pelpinda's, broodjes knakworst
met pitabroodje en Marsmellows toe. Joop de Bakker en
Eddy Taelman installeerden de lichtval voor een nacht-
vlindertelling.
stilgestaan om te luisteren
naar de verschillende zingende
vogels. Het was goed uitkijken
geblazen op het wandelpad,
want daar staken hele jonge
padjes over. Lanthe vond aan
een grasspriet onze eerste
nachtvlinder: een Huismoeder.
'f stekkertje herfst 2016
