Een slachtpartij in de tuin p SI achtp* De aanval ingezet Allemaal vragen Wormkruidbij op boerenwormkruid Tekst en foto's: Lucien Calle In onze achtertuin staan veel bloeiende heemplanten. Direct daarnaast hebben we een insectenhotel inge richt. Houtblokken met gaatjes en bamboe en opgehan gen bosjes riet. We hebben ook voor de in de grond nes telende insecten genoeg open zand waar er veel ruimte is om nestjes te bouwen. Als de zon schijnt wemelt het van de bijen en zweefvliegen. Op het slangenkruid gonst het van de hommels. Het boerenwormkruid en de heelblaadjes zitten vaak propvol met tronkenbijtjes en zweefvliegen. De pluimvoetbij houdt erg van biggenkruid en streepzaad. Op de rolklavers en de kattendoorn zijn de bijen vaak niet eens te tellen. De wolbijen gaan als een gek tekeer op de lipbloemen. En wij genieten elke dag van al dat vrolijke gezoem. Al die verschillende soorten, al die kleuren... Op een warme namiddag ergens eind juni zagen we tot onze schrik iets gebeuren wat we nooit eerder hadden gezien. Op dat moment vlogen er naar schatting wel enkele honderden insecten op en tussen de bloemen. En dan ineens was ze er, een groep zwaluwen. Het was een gemengde groep, ongeveer 7 boerenzwaluwen en twee huiszwaluwen. Ineens doken ze de tuin in en scheerden met en noodgang rakelings over de bloemperkjes. We zagen zelfs zwaluwen tussen de toppen van het slangen- kruid manoeuvreren. De een na de andere bij probeer den ze uit de lucht te grijpen. Verbijsterd keken we het schouwspel toe. Er was er zelfs een die achter een hommel aanvloog, maar die kreeg hij niet te pakken! Ook dat hadden we nog nooit gezien. De zwaluwen vlogen steeds rondjes, van boven gezien met de klok mee. Ze benaderden de tuin vanuit het westen, en verlieten de tuin aan de oostzijde, daarna draaiden ze naar het zui den en wonnen weer wat hoogte. De slachtpartij bleef maar aanhouden en duurde wel zo'n anderhalf uur. Nu zijn zwaluwen heel leuke vogels die we alle goeds toewensen. Toch hadden we hier onze twijfels. Hoeveel van "onze" bijen en zweefvliegen werden hier opgege ten? Moesten we de bijen beschermen en de zwaluwen verdrijven? Moet je jezelf dan tussen die bloemen gaan verstoppen en de zwaluwen proberen te verschrikken? Of met luid geroep en zwaaiende armen die rotbeesten (o pardon) proberen te verjagen: "hee klote zwaluwen, wegwezen hier..." We besloten toch maar om de natuur lijke processen niet teveel te verstoren en het tafereel verder aan te zien. Hopelijk zouden we er nog iets van kunnen leren. De zwaluwen vertrokken vrij plotseling. We bleven met een heleboel vragen achter. Worden die zwaluwen dan niet geprikt door de bijen? Dat is tenminste iets wat je vaak hoort. Die hele kleintjes hebben niet zo'n ster ke angel, maar zo'n hommel kan vast wel hard prikken. Kunnen de zwaluwen, ondanks hun hoge vliegsnelheid selectief vangen? Dit prikbeest niet en die lekkere vlieg

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 2017 | | pagina 21