o De steltkluut zomer 2018
Vlierbosjes planten voor de
Kleine Zilverreiger
O
Anders kijken naar zuring
SOORT
VRUCHT
GROND-BLAD
MILIEU
Schapen-
zuring
mini vruchtje, bij
een mini blad
2-4cm,
bladlobjes naar
buiten gericht
In schrale, droge en
zure gebieden
Veld-
zuring
kelkslipjes ook
teruggeslagen
4-15cm
bladiobben naar
binnen gericht
In rijke berm,
lentebloeier
Krul-
zuring
gaafrandig,
driehoekige
vrucht
8-30cm lang,
meer dan 4x zo
lang als breed,
rand golvend
In rijke berm
Ridder-
zuring
met zijzwaarden
10-25cm lang, 5
15 breed,
bladvoet
hartvormig
In rijke berm
Kluwen-
zuring
een lange tong
met 3 gelijke
knobbels
Lange steel, smal
blad, afgeknotte
bladvoet
Op de talud aan het
water, en soms erin
Bloed-
zuring
langere steel
tong,
1 hele dikke
knobbel, 2 kleine
Een dunner blad
en soms
liervormig
In bossen, de
tuinvariant heeft
rode aders
Moeras-
zuring
met lange
zijslippen, die
even lang als de
vrucht
Zeer lang en smal
blad met kroe
zende rand tot in
ijle bloeiwijze
Oever van
moerassige
gebieden
Goud-
zuring
De slanke
zijslippen zijn
langer dan de
vrucht
Lang en smal blad
tot in de dichte
bloeiwijzen
Schrale moerassen,
vaak met zilt
verleden
Water-
zuring
Gaaf driehoekig
zoals de lange
waterbladeren
Zeer lange spitse
waterbladeren
met aflopende
bladvoet
Oever-plant van
mooie oevers
Spinazie-
zuring
groot en
gaafrandig, maar
1 knobbel op 3
kleppen
Grote
landbladeren,
Vlak en met
wigvormige voet
Inburgerende
nieuwkomer, in de
rijke berm
vlierbosjes planten Braakman
Door: Irene Fortuin
Het kleine eilandje in de Braakmankreek was jaren geleden dé
plaats voor Kleine zilverreigers om te komen broeden. In het
beste jaar, 2007, broedden er niet minder dan 40 paar en dat was
toen de grootste broedkolonie van Nederland! Maar het eilandje
brokkelde af en verdween bijna geheel in het water. De reigers
weken uit naar dennenbomen in het Braakmanbos. De kolonie
verdween nagenoeg geheel, mede als gevolg van een aantal
strenge winters. Dit voorjaar togen een aantal vrijwilligers van de
knotgroep en vogelwerkgroep van de Steltkluut én van Staats
bosbeheer richting het eilandje om een groot aantal vlierstruiken
te planten. Ze zijn bedoeld om de zilverreigers te stimuleren weer
terug te komen naar het eiland.
De 150 vlierbosjes lieten zich niet zomaar planten. Op zaterdag
3 maart 2018 was de eerste poging, maar die werd afgeblazen
vanwege de vorst en de sneeuw. De ijsmeesters besloten om
het uit te stellen. De tweede poging werd op zaterdag 17 maart
2018 ondernomen. We hadden afgesproken met een grote groep
vrijwilligers om de klus te gaan klaren. Maar dat viel tegen. Een
stevige oostenwind met sneeuw en kou was wederom ons deel.
De kou, daar lieten we ons natuurlijk niet door tegenhouden.
We werden op de Braakmanboerderij gastvrij ontvangen met
koffie en thee. En een hele lekkere appelflap. Maar door de storm
was het veel te gevaarlijk om met het bootje naar het eiland te
varen. Wederom werd besloten om dit niet door te laten gaan. De
tijd drong echter want de vlieren moesten geplant worden. We
besloten een WhatsApp groep op te starten zodat we elkaar vlug
konden bereiken.Toen ik die morgen buiten kwam in de sneeuw
en de ijzige wind, had ik er eigenlijk geen spijt van dat het niet
doorging...
De derde poging bleek de goede. Ondertussen was het don
derdag 22 maart. Midden in de weekwas de groep natuurlijk
niet zo groot maar met zijn vijven moest het lukken. Met een
bootje dat zijn eigen koers wilde varen en af en toe stopte om
dat het "dorst" kreeg, lukte het ons om het eiland te bereiken.
De vogels lieten horen dat we maar gauw weg moesten zijn,
dus gingen we voortvarend aan de slag. Het duurde niet eens
zo lang. Op anderhalf uur was de klus geklaard. Even nog vlug
het eilandje verkend. Peter had goed voor ons gezorgd, zodat
we nog een kopje koffie konden drinken na onze inspannin
gen. 's Middags konden we huiswaarts keren. Hopelijk gaan ze
allemaal in de groei en, en kan de Kleine Zilverreiger er weer
gaan broeden.
Foto: Irene Fortuin
Vlieren planten op het eiland. Foto: Irene Fortuin
0
